Timmy Simons hervat vanavond met
Zulte Waregem, na start met 6 op 6:
“Op termijn niet enkel op goesting en
grinta, maar ook voetballend sterker”

 Na het uitstel door corona van de thuismatch tegen KV Oostende, begint Zulte Waregem pas vanavond aan de voetbaljaargang 2022 met een verplaatsing naar ploeg in vorm Cercle Brugge. In het hem welbekende Jan Breydel zal Timmy Simons (45) ook nu weer hameren op passie en enthousiasme.

“We hebben de voorziene ministage in Tubeke moeten afblazen, de partij tegen Oostende moest worden uitgesteld, dat maakte het inderdaad niet eenvoudig. Je kan immers geen risico lopen met de gezondheid van je spelers. Wij waren niet de enigen die de nodige flexibiliteit aan de dag moesten leggen. Maar door die omstandigheden moeten we nu meteen met een ‘Engelse week’ beginnen, met drie matchen op zes dagen. Pittig, maar zo heb ik het graag.”

“Zo zie ik dat niet. Elke wedstrijd is belangrijk en moeten we willen winnen. Maar precies omdat we nog altijd in de gevarenzone staan, bekijken we het voorlopig match per match. De 6 op 6 was uiteraard zeer welgekomen om met een fijn gevoel het nieuwe jaar te kunnen instappen. Ik ben met mijn vrouw en dochters (Laura wordt 18, Lien 16, red.) enkele dagen energie gaan opdoen in Barcelona. Het was kort, maar voldoende om de batterijen op te laden.”

“Zeker. We hadden nog telefonisch contact.”

“Twee dagen later kwam er alweer een wedstrijd aan, dan kan je moeilijk zeggen: sorry, ik heb enkele dagen bedenktijd nodig. Het is snel moeten gaan en het was hectisch, maar anderzijds kende de club mijn ambitie om ooit door te groeien naar het hoofdtrainerschap. Dat is duidelijk uitgesproken en besproken toen ik hier tekende. Niemand had verwacht dat het zo snel zou gaan, ik ook niet, tenslotte had Francky Dury nog vier jaar voor de boeg toen ik hier begon.”

“En we werken nog op precies dezelfde basis verder, al moesten we een serieus tandje bij steken. Er is immers een belangrijke pion weggevallen. Davy en ik zijn er samen in gestapt en we blijven ook nu elke dag discussiëren en elkaar triggeren. Als klankbord hebben we elkaar nodig, tijdens de wedstrijden en tijdens de trainingen. Als we in een patstelling belanden, moet iemand de knoop doorhakken. Of dan mijn idee wordt gevolgd of dat van Davy, maakt niet uit. Naar buitenuit laten we één stem klinken.”

“Wij gaan geen moeilijke keuzes uit de weg, maar iedereen die er al eens naast valt krijgt volop de kans om ons te overtuigen dat we verkeerd waren. Wie ons van favoritisme verdenkt, ach, die kent ons echt niet, hoor. Wij hebben alle jongens even graag, en we zien ook dat zij op training allemaal even hard hun best doen. Maar er kunnen er maar elf op het veld staan. Afhankelijk van hoe we denken de tegenstander het meeste pijn te kunnen doen, maken we onze keuzes. Niets sluit uit dat Jelle en Zinho samen in de basis kunnen staan, hé, en pakweg ook samen met Jean-Luc Dompé die als onze assistenkoning ook superbelangrijk is in het offensieve compartiment.”

“Met de intentie om verder te hameren op passie en drive en goesting, zoals we het nieuwe hoofdstuk hebben aangevat, maar toch ook met de hoop als ploeg te evolueren. Het is de bedoeling om momenten te creëren waarin we ook voetballend iets meer kunnen brengen. In het volle besef dat die volgende stap iets van langere adem wordt. Eerst primeert punten pakken.”

“Daar zit volgens mij niet zoveel verschil op. Nu tracht ik drive en grinta uit te stralen, maar dat had ik als speler ook al, denk ik.”

“Ik ben blij dat ik een aantal etappes heb doorlopen. Eerst als assistent van Ivan Leko, nadien als coach van de U16 bij Club. Dat was geen evidente stap, maar op advies van Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert heb ik die toch gezet. Voor mijn ontwikkeling als coach vonden zij dat ik dat moest doen en dat is ook gebleken. Je leert wat het inhoudt voor een groep te staan, je leert vooral ook alleen beslissingen te nemen, want als assistent draag je de filosofie van je coach uit. Daarom heb ik veel aan dat jaar gehad. Je leert ook inschatten wat er allemaal speelt in een kleedkamer, zelfs als je daar zelf dertig jaar in gezeten hebt. Tijdens het anderhalf jaar als assistent van Francky Dury hier in Zulte Waregem is die ervaring me heel goed van pas gekomen.”

“Van Trond Sollied heb ik onthouden hoe belangrijk het is rust en vertrouwen uit te stralen, van Michel Preud’homme dan weer die grinta en passie. Guus Hiddink stond verder van de groep af, maar als die eens wat zei had dat een enorme impact. En Dieter Hecking bij Nürnberg doorbrak vijftien jaar geleden al het stereotiepe beeld dat van Duits voetbal bestond, alsof alleen fysieke paraatheid in de Bundesliga telde. Van elke coach neem je wel wat mee, maar ik wil vooral de coach Timmy Simons worden. Je moet filteren, je eigen weg maken en volgen. Waarheen die me zal leiden, houdt me nu nog niet bezig. Als speler streefde ik het hoogste na, en dat wil ik ook als coach ooit bereiken. Maar pakweg het buitenland is nu nog heel ver van mijn bed. Ik sta aan het begin en wil nu in de eerste plaats hier bij Zulte Waregem werken en bevestigen, iedere dag opnieuw.” 

Ben jij een voetbalfanaat? Speel dan mee met de Gouden 11 en bewijs je kennis.