"Hoe ik 104 werd? Elke dag een glas rode wijn. Een goeie Franse"

Enthousiast stapte Maria dinsdag de feestzaal van woonzorgcentrum Egmont in Zottegem binnen. De wandelstok in haar hand is eigenlijk maar een accessoire, want echt nodig heeft ze die niet. Toch niet om bij alle aanwezigen langs te gaan en drie kussen in ontvangst te nemen. "Van jou wil ik er vier", schatert ze tegen burgemeester Jenne De Potter en OCMW-voorzitter Kurt De Loor. De aanwezigen proesten het uit.

"Moeder werd geboren op 25 september 1914 en groeide op in een gezin met 13 kinderen.  Begin vorig jaar overleed haar laatste broer. Ze heeft altijd gezegd dat ze naar zijn begrafenis wou gaan. Verder keek ze niet vooruit. Ze heeft nochtans een blakende gezondheid, is nog helder van geest en goed ter been. Tot haar 99 woonde ze zelfs alleen", vertelt zoon José. 

Toch scheelde het niet veel of de verjaardag van Maria was in het water gevallen. "Enkele weken geleden werd moeder ziek. We dachten erover na om haar verjaardag te annuleren. Maar een week later trok ze weer van kamer naar kamer om haar medebewoners een bezoekje te brengen. Mama is echt een kranige vrouw."

"Elke dag leest Maria nog de krant. "Het Laatste Nieuws. Vroeger was dat Le Soir, maar toen we die niet meer konden krijgen, ben ik overgeschakeld. Ik lees een beetje in de voormiddag en een beetje in de namiddag. Ik moet mij nergens voor opjagen, want ik moet toch niet werken (schaterlach)." Het geheim van haar eeuwige jeugd? "Elke dag een glas rode wijn. Een goeie Franse."

Dat de Zottegemse nog steeds in topvorm is, staat buiten kijf. "Weet je dat ik nog nooit ernstig ziek ben geweest. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit in het ziekenhuis gelegen. Het zit misschien wel wat in de genen, want ook mijn moeder werd 96 jaar oud", vertelt ze. Maria is de oudste bewoonster van het woonzorgcentrum, maar dat is er allesbehalve aan te merken. Het is zij die de andere - vaak veel jongere bewoners - op sleeptouw neemt. "Ik amuseer me hier wel met die oudjes", grapt ze. "Ik ga bij hen op bezoek en zorg er ook voor dat ze 's middags aan de eettafel geraken door hun rolstoel te duwen."

Hoe oud ze wil worden, vragen we nog. "Ik kijk maar jaar per jaar vooruit. Weet je dat ik het niets eens voel dat ik nu weer een jaartje ouder ben geworden", giert ze uit. Tot volgend jaar Maria.