Rookmelder redt gezin van vier bij nachtelijke keukenbrand: “Zonder waren we dood geweest”

Het vuur brak even na 3 uur uit. Het gezin van vier lag te slapen, toen hun rookmelders plots alarm sloegen. “Ik en mijn vrouw hoorden een luide knal”, vertelt de 58-jarige vader van het gezin. “We dachten dat er op straat iets was gebeurd, maar daar was niets te zien.” Samen met hun kinderen van 24 en 22 jaar oud ging het koppel naar beneden. In de keuken bleek de koelkast in brand te staan. “Al bij al waren er niet zo veel vlammen te zien, maar er hing wel een bijzonder hevige rook. Mijn vrouw en kinderen zijn meteen op straat gaan staan. Ik probeerde in paniek nog te grijpen naar een emmer water, maar ik had al snel door dat het niet meer te blussen was.”

De brandweer was snel ter plaatse en ging het vuur van binnenuit te lijf. De bewoners van het huis werden intussen opgevangen bij buren. De vader bleek bevangen te zijn door de rook en moest voor een controle overgebracht worden naar het ziekenhuis. “Alles bleek oké te zijn”, zegt de vijftiger. “Omdat ik nog in de keuken ben geweest, had ik iets te veel rook binnengekregen. Het leek de hulpdiensten beter om mij door een dokter te laten onderzoeken.” De brandweerlieden hadden het vuur in de keuken van de woning uiteindelijk snel onder controle. Door de hevige rookontwikkeling werd het huis wel tijdelijk onbewoonbaar verklaard. De oorzaak van de brand moet gezocht worden bij een kortsluiting aan de koelkast.

Het gezin van vier woont al 30 jaar in de woning langs de Ruddervoordestraat. Ze beseffen dat ze aan de dood ontsnapten. “Hadden we geen rookmelders gehad, dan lagen we wellicht allemaal dood in ons bed. We hebben de nacht deels doorgebracht bij familie en deels in onze mobilhome. Door de rookschade zullen we wellicht meer dan een maand niet terug naar huis kunnen. Binnen ligt op alles een zwarte roetlaag, die door een gespecialiseerde firma moet verwijderd worden. Ook het plafond moet er zeker uit. We zullen de komende periode normaal terecht kunnen in een woning van het OCMW. Het zij zo. We zijn al lang blij dat we zelf nog leven en ons huis er nog staat.”