Volgt straks Apocalyps 2.0? Europees kampioen Italië begint met kopzorgen aan WK-barrages

“Ons doel is niet om naar het WK te gaan. We willen wereldkampioen worden.”

Een quote van Roberto Mancini uit mei 2018, bij zijn aanstelling als bondscoach.

Dezelfde woorden sprak Mancini gisteren uit, aan de vooravond van de WK-barragewedstrijd tegen Noord-Macedonië. De bondscoach wijkt niet af van zijn ambities die hij vier jaar geleden uitsprak. Ook niet nu Italië op een dunne koord danst richting Qatar. 

Mancini mag de druk dan wel afhouden, de Italiaanse burger zal de komende dagen toch niet al te best slapen. Vrezend voor een identiek scenario als eind 2017, toen een onherkenbare Squadra kapseisde tegen Zweden en z'n eerste WK in zestig (!) jaar miste. ‘De Apocalyps’, noemen Italiaanse media het drama van toen. Trauma’s worden dezer dagen weer opgerakeld.

Noord-Macedonië is vanavond in principe een aperitiefje, maar er zijn wel degelijk redenen om te vermoeden dat Italië zich zal verslikken in het hoofdgerecht: Portugal of Turkije. 

Zo is ‘Gigi’ Donnarumma de jongste weken een schim van zichzelf. Op het EK was hij nog speler van het toernooi, vandaag eerder een twijfelend sluitstuk. Tegen Real Madrid en Monaco kreeg Donnarumma er drie om de oren, in beide wedstrijden zag hij er niet goed uit. “Gigi heeft in het verleden al moeilijke momenten doorstaan. We zullen hem eraan herinneren hoe belangrijk hij is voor dit team”, sprak Marco Verratti, tevens ploegmaat bij PSG. Mentaal oplapwerk.

Het helpt Donnarumma wellicht niet dat het kwartet voor hem niet vertrouwd zal aanvoelen. Rechtsback Di Lorenzo viel last minute uit met een knieblessure. Ervaren rotten Bonucci en Chiellini zijn wel opgeroepen, maar allebei hoogst onzeker door hinder aan de kuit. De voorbije weken speelden ze alvast niet voor Juventus. Een teken aan de wand. Linksachter Emerson - op het EK stand-in van de onfortuinlijke Spinazzola - moet het wellicht zien te rooien met Florenzi, Mancini en Bastoni. Die laatste twee verzamelden nog geen tien caps. Een nooddefensie.

En dat is niet eens de grootste zorg van de Squadra. Dat het sinds het EK amper twee van zijn zeven matchen won, ligt aan een pijnlijk scoringsprobleem. Op een vijfklapper tegen godbetert Litouwen na scoorde Italië amper vijf keer de voorbije maanden. Aanvalsleider Immobile, op het EK ondermaats, bleef al die tijd droog. Dat terwijl hij bij Lazio aan de lopende band scoort.

Enkele Italiaanse kranten huiveren van het feit dat Immobile eveneens hun spits was in beide wedstrijden tegen Zweden, vijf jaar geleden. Toen scoorde de Squadra 180 minuten niet. Italiaans bijgeloof. Geeft Immobile ook nu niet thuis, zal het van Insigne, Berardi of de jonge Raspadori moeten komen. Zoek niet naar EK-uitblinker Chiesa, hij is out.

Kopzorgen in quasi elke linie voor Mancini. Ook de Italiaanse media beseffen dat, maar weigeren te geloven dat hun Squadra straks weer zal ontbreken op het hoogste toneel. “Een WK zonder Italië: niet nog eens”, schrijft de ene. “Het WK heeft Italië nodig”, kopt de andere.

De journalisten zullen vanavond (en dinsdag) nerveus over hun stoel schuifelen.

Bang om ‘Apocalyps 2.0’ te moeten titelen.