“De voet van God” en “Eindelijk die Heilige Graal”: lyrische wereldpers kroont Lionel Messi tot de beste aller tijden na WK-triomf

Bij de Argentijnse krant Clarín laaien de emoties hoog op. “De intense knuffel. De tranen, van onder andere Di María. Kreten die van heel diep komen... Argentinië is wereldkampioen. Eindelijk. Wat een vreugde. Dit is niet het moment voor reflectie of analyse, dat is onmogelijk als je het WK wint. Sorry: als je een WK-finale wint waarin je een 2-0 voorsprong en in de verlengingen een 3-2 voorsprong nog hebt weggegeven. Immens verdriet wenkte, maar niets van dat alles. De enorme ‘Dibu’ Martínez en de ervaring van penaltynemers Messi, Dybala, Paredes en Montiel hielpen. Vandaag is het niet tijd om na te denken, maar om gewoon te genieten. Weg die donkere gedachten. Denk niet aan corona, de bloederige inflatie of de tragische onzekerheid. Lang leve deze magische momenten. Dit was een selectie van 26 ongelooflijke spelers, maar ook 47 miljoen ongeëvenaarde fans. Of zijn we niet de beste ter wereld? Op een dag als deze in een staat van genade. Alles waar we om vroegen, werd gegeven. Wij verdienden het.”

“Er is niet veel voor nodig om te begrijpen waarom een WK zo belangrijk is voor Argentijnen. Het is iets waarvan we weten dat we er goed in zijn. Dat we op gelijke voet kunnen spelen met een wereldmacht zoals Frankrijk of Nederland. In het voetbal zijn we het Argentinië van 100 jaar geleden waar onze grootouders het over hadden. Een Argentijnse macht. Het nationale team is iets waar we trots op kunnen zijn. Een team van Argentijnen, kinderen van hier. Dat ze nu allemaal in het buitenland wonen en miljonair zijn is zeker zo, maar ze missen de stad die ze ooit verlaten hebben en waarnaar ze zeker terugkeren.”

“Dit WK was een prachtig verhaal, met een portie drama die niet mocht ontbreken. Zo eentje waarbij je op het puntje van je stoel zit, met gebalde vuisten en aan 130 beats. Maar het was natuurlijk de Wereldbeker van Lionel Messi. Wat een geweldige speler, wat een uniek gevoel om te weten dat hij voor ons speelt. Laten we ervan genieten. Een stukje geluk. Niets meer, niets minder. ¡Dale campeón! Komaan, kampioen!”

“Schreeuw het uit, schreeuw het uit!”, roept Olé, een andere Argentijnse krant. “We zijn wereldkampioen na de spannendste finale uit de geschiedenis. Een finale die niemand zich kon voorstellen. Ondanks Mbappé triomferen we. We zijn wereldkampioen en er komt tijd om de analyse te maken waarom we zo hard hebben moeten lijden. Maar wat maakt het nu uit? Wat maakt het uit! Er is de enorme Dibu Martínez, er zijn de gezangen, de knuffels tussen miljoenen Argentijnen. Van Qatar tot Buenos Aires. Van noord naar zuid en van oost naar west over de hele wereld. Iedereen wilde dat Messi zou winnen. En dan doet Messi dat. Als iedereen droomde dat deze finale dé kans was om na 36 ​​jaar wachten weer te zegevieren, is dat nu geen droom weer. We zijn wereldkampioen omdat we beter waren in de finale. Ook al hing het aan een zijden draadje.”

“Het was niet het WK van het spel, maar van de spelers. En net dan was het hij, Lionel Messi, de beste speler van de laatste twintig jaar, die de trofee de lucht in stak”, is ook La Gazzetta dello Sport lyrisch voor Messi. “De trofee die ontbrak in de missie die een volk hem had toegewezen. Wanneer we spreken over een volk, hebben we het niet enkel over Argentijnen, maar over alle voetbalfans. Messi is een genie, in een lichaam dat niets atletisch heeft. Een vlo. Maar dat is genoeg als je het hoofd van een artiest en de voeten van een god hebt. Messi heeft zelfs mensen die niet geïnteresseerd zijn of de sport haten naar het voetbal geleid. Het mirakel van talent, dat elk vooroordeel vernietigt en ieders hart bereikt. Het is de link met Maradona, hoewel ze zo verschillend zijn. Verschillende karakters, verschillende levens. Maar broers op het veld.”

“Je hebt een heel boek nodig om deze 22ste WK-finale te beschrijven ”, klinkt het in het Franse L’Équipe, dat uiteraard vooral focust op de nederlaag van ‘Les Bleus’. “Dit was zeker de mooiste finale uit de geschiedenis. Met een Kylian Mbappé die ondanks zijn hattrick eindigde met een lege blik. En van ver aanschouwde hoe Messi de wereldbeker in de lucht stak. Mbappé was een uur lang gemuilkorfd. Frankrijk was 70 minuten lang catastrofaal. Maar het toonde een ongelooflijke veerkracht. Alleen was dat niet genoeg. (...) Nadat Messi zijn genialiteit toonde terwijl Frankrijk sliep, schudde Didier Deschamps een zeldzame staatsgreep uit zijn mouw. Giroud en Dembélé werden gewisseld in minuut 41. Het was een uitstekende zet en leidde tot een fantastische comeback. Alleen was het niet genoeg... Frankrijk belandde weer in de hel. Mbappé leeft in zijn eigen sterrenstelsel. Maar na het laatste fluitsignaal was het onmogelijk om hem te troosten...”

De veerkracht die Frankrijk en Mbappé toonden, primeert vanochtend ook op de cover van L’Équipe. Trots overstijgt de ontgoocheling. “La tête haute” ofwel “Met opgeheven hoofd”, titelt de krant bij een beeld van een ontroostbare Mbappé naast de wereldbeker. L’Équipe weet immers ook dat er met déze Mbappé nog kansen op een wereldtitel zullen volgen.

“Messi, je hebt eindelijk je wereldbeker. En je hebt ‘m verdiend ook”, zo koppen ze bij het Spaanse MARCA. “Een spektakel dat zijn gelijke niet kende. Verliezers, excuseer ons, maar voetbal is fantastisch. Er is geen andere sport waarin de ploeg die 90 procent van de match onderligt, na twee ingevingen in 95 seconden ineens de favoriet is. 80 minuten lang leek een onberispelijk Argentinië op weg naar een derde wereldtitel (...) maar in 95 seconden, van de penaltyfout van Otamendi tot de gelijkmaker van Mbappé, leek de wereldtitel als een vis uit de handen van wit en blauw te glippen. Verlengingen dus, en waar Frankrijk voelde dat ze in het voordeel waren, leek Messi Argentinië de wereldtitel te schenken. Leek, want Mbappé besliste er anders over. Uiteindelijk was Martínez beslissend in de strafschoppenreeks. (...) Argentinië haalde het en is wereldkampioen. Verdiend, maar het moest eigenlijk drie keer winnen dankzij het legendarische verzet van Frankrijk. Messi kroont zich tot wereldkampioen na de beste finale aller tijden. D10s (God, red.) is Argentijns.”

“Argentinië is weer wereldkampioen, net als in 1978 en 1986. Lionel Messi bracht het leiderschap van Pasarella en het voetbal van Maradona weer tot leven”, schrijft het Spaanse Mundo Deportivo. “Een nieuwe Messi, met twee goals even beslissend op het veld. Eindelijk tikt hij het hoogste plafond aan dat er in het voetbal te vinden is. De Albiceleste mag een derde ster aan hun logo toevoegen. Niet enkel de Argentijnen vieren feest, maar de hele voetbalwereld. Aangestoken door de vreugde en het enthousiasme van Messi. Hij is nu niet meer weg te denken van de tafel met Maradona en Pelé, waar hij al lang deel van uit maakte.”

“De beste speler aller tijden heeft het eindelijk gedaan. En dat in de beste voetbalmatch die deze planeet ooit heeft gezien. Of wellicht ooit zal zien”, is ook het Engelse ‘The Sun’ lyrisch. “Lionel Messi toverde gisteren een brede glimlach op het gezicht van elke voetbalfan. Jong en oud, los van welke club of land ze fan zijn. Want alleen iemand met een hart van steen voelde geen moment van emotie en vreugde, toen de kleine man het podium betrad om de trofee uit handen van de emir te krijgen. In een land dat rijk is geworden door olie, legde Messi zijn handen op dat stuk goud dat een biljoen dollar nooit zou kunnen kopen. Hij aaide met zijn hand de trofee alsof het een pasgeboren baby was. Net als Maradona in 1986 sleurde Messi zijn land door dit WK. Gianni Infantino kreeg heel wat over zich heen nadat hij zei dat dit het beste WK ooit was. Maar na deze rollercoaster waar Messi ons op meenam, heeft Infantino waarschijnlijk gelijk.”