Vansummeren ging door een diep dal: "Koers was mijn enige passie. Ik kon niet eens met een computer werken"

Het leven van de ondertussen 36-jarige Vansummeren ziet er momenteel heel anders uit. De fiets heeft hij al even aan de kant geschoven, ook al organiseert 'Summie' in het Griekse Loutraki enkele fietsvakanties. Er is nu zelfs tijd voor een nieuwe passie van hem. Op 3 maart gaat Vansummeren in de Arenacross aan het motorcrossen. "Let op: ik kan dat niet, motorcross. Of beter: nog niet. Ik ben van plan de knepen van het vak te leren. Ik zou het graag goed kunnen. Ik hou van de sport."

Toch houdt Vansummeren nog altijd een wrange nasmaak over aan zijn actieve wielercarrière. "In februari twee jaar geleden stelden de dokters hartritmestoornissen bij me vast. Ik moest stoppen met koersen. Toen heb ik wel vaak gedacht: had ik maar gewacht tot na het voorjaar om op controle te gaan. Mijn afscheid was pijnlijk." Vansummeren ging daarna door een zwarte periode. "Ik was zwartgallig, boos op alles en iedereen. Ik vond ook mezelf ambetant, maar ik kon er niet aan doen. Ik had weinig moraal om mijn leven opnieuw te organiseren. Wat moest ik gaan doen? Koers was mijn enige passie. Ik moest plots e-mails versturen. Ik kon niet eens met een computer werken. Ik heb dat allemaal moeten leren. (even stil) Ik kan niet zeggen dat ik een gelukkig man was."

Ook al was Vansummeren bij zijn afscheid 35 jaar oud, toch was onze landgenoot niet zinnens om zijn tweewieler aan de haak te hangen. "Ik was nog lang niet van plan om te stoppen. Ik kon sowieso voor twee jaar bijtekenen. Kijk naar Tossato of Rebellin: die mannen koersten tot ze de 40 voorbij waren. Dat wou ik ook. Ja, ik had drie dromen voor na mijn carrière: een marathon, de Cape Epic en een triatlon. Ik mag die allemaal vergeten. Je hart is zo bepalend voor je manier van leven. Je kan in niets nog volle bak gaan."