Sagan snelt in Romandië naar tweede zege van het seizoen: “Terug? Ben nooit weg geweest”

De eerste rit in lijn van de Ronde van Romandië tussen Aigle en Martigny was eigenlijk een mini-uitgave van het oorspronkelijke WK-parcours van vorig jaar. Door de coronacrisis verhuisde de strijd om de regenboogtrui toen naar Imola, waar Julian Alaphilippe z'n eerste wereldtitel veroverde. 

Onderweg lagen twee beklimmingen die telkens vier keer beklommen moesten worden. Geen eenvoudig parcours, maar een sprint van een uitgedunde groep behoorde zeker tot de mogelijkheden. Diego Ulissi - nochtans zeker niet traag - wilde die sprint niet afwachten en schoof mee met een vroege vlucht van zes. Ook de Nederlander Thymen Arensman en de Fransman Alexis Gougeard waren mee.

In het peloton controleerde aanvankelijk INEOS voor leider Rohan Dennis, naarmate de finale vorderde stak BORA-hansgrohe een handje toe in dienst van Peter Sagan. Op de op één na laatste beklimming van de dag toonde Arensman zich de sterkste vooraan, maar de 21-jarige Nederlander moest in z'n eentje opboksen tegen het jagende peloton.

Na de laatste klim werd Arensman opgeslorpt, het sein voor Rémi Cavagna om de finale te kruiden. Eerst trok de Fransman van Deceuninck-Quick.Step solo ten aanval, even later zette hij een nieuw offensief op poten met ploegmaat Mattia Cattaneo. Het Wolfpack-duo kreeg met Damien Howson en Sébastien Reichenbach echter twee stoorzenders mee, die niet meewerkten. Het moest en zou tot een sprint komen in Martigny.

In die sprint plaveide Bahrain Victorious de weg voor Sonny Colbrelli, maar de Italiaan moest z'n meerdere erkennen in Sagan. De drievoudige wereldkampioen snelde naar z'n tweede zege van het seizoen, z’n eerste in Romandië sinds 2010. Toen won hij als 20-jarige neoprof eveneens de eerste rit in lijn. Wat het algemeen klassement betreft, kwam leider Rohan Dennis niet in de problemen. De Australiër start ook morgen in de gele trui.

Peter Sagan was uiteraard opgetogen met z'n tweede overwinning van 2021. “Ik had eigenlijk enkel vandaag een kans om te winnen. Ik ben erg blij dat dat is gelukt. Vanaf nu is het enkel klimmen. Ik zal zien hoe het de komende dagen verloopt, maar die worden heel zwaar voor mij. Voor iedereen. (lacht) Enkel voor klimmers is dat anders.”

“Ik ben erg blij dat mijn ploegmaats het peloton samen hielden, onder controle. De laatste vijf kilometer deed Merida-Bahrain (hij bedoelt Bahrain-Victorious, red.) de lead-out, en ik nam het wiel van Colbrelli. Ik zag dat het de laatste kilometer tegenwind zou worden, en dus een zware sprint. Dan is het beter van achteren te beginnen.”

Voor Sagan is het de tweede overwinning ooit in de Ronde van Romandië, ook al moet hij ver teruggaan in de tijd voor zijn vorige. “In 2010 won ik hier de eerste rit. En nu ben ik hier weer, elf jaar later, met weer een overwinning. Daar ben ik erg blij mee. Het doet deugd om na drie weken zonder koers hier te komen meedoen en direct te winnen, in wellicht de enige rit die me ligt.”

Bij de vraag hoeveel vertrouwen de zege hem geeft, en of hij verrast is door zijn vorm, haalde Sagan zijn laconieke zelf boven, al bleek dat hij niet gevoelloos was gebleven voor de kritiek. “Iedere zege doet me deugd. Meer dan een tweede plek. Moet ik verrast zijn door mijn vorm? Iedereen zegt nu: ‘Sagan is terug’. Maar ik ben nooit weg geweest. Ik was altijd hier.”