Michael Woods wint met late uitval geanimeerde heuveletappe, Carapaz behoudt rode leiderstrui

Rémi Cavagna nam de eerste 35 kilometer voor zijn rekening. De Franse hardrijder van Deceuninck - Quick-Step reed lang voor het peloton uit, maar kreeg nooit meer dan een halve minuut voorgift. Het peloton stoomde richting de Puerto de Orduña. Een klim van eerste categorie (7,8 km aan 7,7%) die twee keer overwonnen moest worden. De laatste top lag op 19 kilometer van de streep.

Op de eerste keer Puerto de Orduna kwam de koers pas echt los. In verschillende fases ontstond een kopgroep van 36 (!) renners. Met bollentrui Tim Wellens en Stan Dewulf zaten daar twee landgenoten van Lotto-Soudal bij. Verder heel wat klimmerstypes uit de tweede lijn met Valverde, Woods, G. Martin, Herrada, Formolo, Kuss, Bennett, Peters, Elissonde en Fraile.

Uit die kopgroep sprongen op een kleine 60 kilometer van de streep drie renners weg: Stan Dewulf, Dorian Godon en ex-wereldkampioen Alejandro Valverde. Ze bengelden dertig kilometer lang voor de rest van de kopgroep uit, maar konden nooit echt ver wegrijden. Alles kwam samen in de aanloop naar de tweede beklimming van de Puerto de Orduña.

Team INEOS van leider Richard Carapaz controleerde in de achtergrond en liet het verschil nooit boven de drie minuten uitkomen. Zelfs Chris Froome deed z’n duit in het zakje. 

_{(Lees verder onder de foto’s)}

Op de tweede keer Puerto de Orduña vertrok Woods. Niemand had meteen een antwoord op zijn versnelling. Nans Peters deed een eerste poging en kreeg het gezelschap van Valverde - die indrukwekkend wegsprong uit de achtervolgende groep. De twee kregen met de top in zicht het gezelschap van Guillaume Martin en Fraile. Met z’n vieren konden ze de kloof naar Woods overbruggen.

Een kopgroep van vijf dus richting Villanueva de Valdegovía - dat voor de eerste keer ooit als aankomstplaats in de Vuelta mocht fungeren. Iedereen demarreerde wel een keertje in de laatste 10 kilometer, maar het was uiteindelijk de jump van Michael Woods waar niemand een antwoord op had. De Canadees  trok er vlak voor het ingaan van de laatste kilometer vandoor en niemand zag hem nog terug. Fraile deed nog z’n stinkende best, maar strandde op luttele seconden met Valverde in zijn wiel. 

Voor Woods is het z’n tweede ritzege ooit in de Vuelta. In 2018 won hij ook een etappe. Zondag had Woods al z'n goede benen laten zien, toen werd hij tweede na Ion Izagirre. Carapaz, Roglic en alle andere klassementsmannen kwamen in een uitgedund peloton over de streep op een minuutje van de winnaar. 

Morgen staat opnieuw een bergetappe op het programma. De finish ligt op een klim van eerste categorie. 

Zin om zelf de overwinning te behalen? Surf naar goudenvuelta.be en stel je ploeg samen.