Mathieu van der Poel voelt zich klaar voor een hoofdrol in de Vlaamse klassiekers: “Ik haal mijn gewenste niveau”

“Ja. De Settimana Coppi-Bartali was een prima aanloop. In het bijzonder de rit die ik won kwam heel dicht in de buurt van wat ik nodig had voor de Vlaamse koersen. Mijn waarden zijn supergoed. Wat me uiteraard nog geen garantie biedt voor de komende wedstrijden. Maar ik haal op dit moment wel het niveau dat ik voor ogen had.”

“Het komt toch eerder onverwacht. Omdat ik aanvankelijk geen enkel richtpunt had. Ik ging ervan uit dat ik de Vlaamse klassiekers niet zou halen. Dus concentreerde ik me eerder op de Waalse. Dat zou me wat meer tijd gunnen. Na twee weken stage in Spanje is het enorm beginnen verbeteren. Van dan af laaide de hoop terug op.”

“Ik heb nog niet veel gekoerst, maar mijn voorbereiding was zeer goed. Eén van mijn beste ooit, denk ik. Al had ze naar mijn goesting iets korter mogen duren. (grijnst) Anderzijds kreeg ik eindelijk eens de tijd om me klaar te stomen zoals ik dat wilde. En niet snel snel, rechtstreeks aansluitend op het veldritseizoen, zoals dat de voorbije jaren altijd het geval was. In de koersen die ik tot dusver reed, voelde ik me goed. Al moet zich dat straks uiteraard gaan vertalen in concrete resultaten.”

“Ik fiets zo goed als pijnvrij. Het is nu beter dan het de voorbije jaren was en dat motiveert me. Maar ik moet er toch nog veel aandacht aan blijven besteden. Die rug wordt regelmatig behandeld en ik doe mijn dagelijkse oefeningen. Zo probeer ik mijn bilspieren te versterken, om de druk op mijn rug wat te kunnen verlichten. In de toekomst ga ik wel wat meer aandacht besteden aan core stability en fitness. Ik heb dat de voorbije jaren een beetje verwaarloosd omdat ik vaak moest switchen tussen verschillende disciplines en me geen tijd restte voor specifieke oefeningen. Af en toe ga ik eens een uurtje minder fietsen om me daar op te kunnen focussen.”

“Praktijkvoorbeelden in het wielrennen, en bij uitbreiding in andere sporten, zijn er in het verleden genoeg geweest, ja. Maar toch: ik loop liever geen blessures op. Voor hetzelfde geld is bij mij het omgekeerde het geval. Ik ben oké nu, maar ergens sluimert toch wel enige twijfel.”

“Van de E3 niks, ik was toen zelf aan het trainen. Gent-Wevelgem zag ik in flarden. Ik vond het super voor Biniam Girmay. Coole story, een heel speciaal moment. Hopelijk krijgt hij navolging. Los daarvan is Gent-Wevelgem een ander soort koers dan pakweg Dwars door Vlaanderen en de Ronde van Vlaanderen. Dan was de E3 veel representatiever. Het mag duidelijk zijn dat Jumbo-Visma een heel sterk team heeft.”

“Goh, da’s een moeilijke. Vooral de Ronde van Vlaanderen is een eerlijke wedstrijd. De sterkste renners zullen sowieso vooraan zitten. Ik kijk er vooral naar uit om zelf opnieuw voluit te kunnen koersen voor de zege. En... naar het massaal opkomend publiek, dat we twee jaar lang hebben moeten missen. Dat maakt gewoon deel uit van koersen in België. Het doet je de wedstrijd totaal anders beleven, dat was in Italië ook al zo.”

“Ik deed een rustig tochtje bij mij thuis en bleef dus weg van het parcours. Alles waar Tadej zich aan waagt, heeft hij razendsnel onder de knie. We gaan dus zeker rekening moeten houden met hem. En met zijn ploeg, die een flink stuk sterker is dan de voorbije jaren.”

“Misschien. Maar ik zou hem niet onderschatten. Hij heeft toch al meermaals bewezen dat hij verschillende keren na elkaar kan aanvallen. En dat hij die opeenvolgende inspanningen vlotjes verteert. Ik verwacht dat hij zeker zijn rol gaat spelen in de finale.”

“Vorig jaar waren we alleszins één van de sterkste ploegen. Jonas Rickaert is geblesseerd, hem zullen we missen. Maar de rest van het team is goed genoeg om me te kunnen bijstaan. In de finale zal ik het toch alleen moeten klaren. Ik kan niet op die jongens blijven rekenen tot op de aankomstlijn.”

“Dat denk ik wel, daar ben ik goed genoeg voor. Ik haal zeker hetzelfde niveau als drie jaar geleden. De kans dat het niet lukt, is natuurlijk groter dan dat het wel lukt. (lacht) Maar dat is in elke koers zo. Als ik kan winnen, zal ik het zeker niet nalaten. Dwars door Vlaanderen was in 2019 mijn allereerste WorldTour-wedstrijd ooit. Ik heb er goeie herinneringen aan. Het was een hele belangrijke zege toen. Behaald na een verre aanval, afgerond in de sprint.”

“Mijn huidige gevoel volstaat effectief. Maar ik koers gewoon graag. Daarom heb ik hem op mijn programma gezet. Wat er woensdag gebeurt zal echter niet bepalend zijn voor zondag. Vorig jaar loste ik op de Côte de Trieu, maar reed ik vier dagen later toch een heel sterke Ronde van Vlaanderen.”

“Er zijn nog andere renners. Maar zij zullen er alleszins bij zijn. Ik teken trouwens opnieuw voor een gelijkaardig scenario. Dat zou betekenen dat ik zeker meespeel voor de zege. En ik meen te mogen zeggen dat ik na zo’n zware wedstrijd met iedereen naar de finish kan.”