Lefevere gaat met pensioen, maar blijft nog even werken: “Boonen zou het kunnen, me opvolgen”

Op 1 februari 2020 gaat Patrick Lefevere officieel met pensioen. Hij zal dan net 65 zijn geworden (op 6 januari). Maar dat wil niet zeggen dat Lefevere afscheid neemt van de wielerploeg die hij nu al twintig jaar leidt.

“Ik mag doen wat ik wil”, zegt hij. “Ik ben een kleine middenstander, ik heb meer belastingen betaald dan de gemiddelde mens. Misschien heb ik ook meer verdiend, maar daar gaat het niet om. Ik heb van niemand ooit een euro subsidie gekregen, ik heb nooit van iemand geprofiteerd. Ik had in januari 2019 met pensioen kunnen gaan. Ik heb geweigerd. Ik ga het nu niet laten liggen.” Stoppen doet hij pas wanneer hij er echt geen zin meer in heeft. Of wanneer hij een opvolger heeft gevonden. De zoektocht loopt al jaren. “Ik heb gelezen dat Tom Boonen geïnteresseerd is. Hij heeft ook gezegd dat het nog niet voor meteen was. Tom zou het wel kunnen, met zijn flair en charisma.Ik heb een contract dat afloopt in december 2021, met nog een paar opties. Het zal niet één persoon zijn, die mij opvolgt. Het is een job voor twee of drie mensen.”

Misschien stopt hij voor het einde van zijn contract. Misschien gaat hij ook daarna nog door. “Ik wil absoluut vermijden dat ze zeggen: ‘Is die oude daar weer?’ Ik wil niet in de weg lopen. Ik voel me niet oud. Soms wel, wanneer ik te lang heb uitgezeten ‘s nachts. Vroeger zat ik dan om acht uur ‘s morgens weer aan mijn bureau. Dat kan ik nu niet meer.”

“Ik zie een rol als voorzitter van de raad van bestuur wel zitten. Dat ik wel advies geef, maar niet meer de dagelijkse verplichting voel om toch naar de koers te gaan.”

Natuurlijk doet Lefevere nu ook zijn zin. Maar toch: “Ik heb een verantwoordelijkheid die ik niet uit de weg kan gaan. Iedereen aan het hoofd van een firma weet wat dat betekent. Meestal verkopen die mensen een product. Deceuninck verkoopt ramen, Quick.Step verkoopt plankjes, ik verkoop lucht.”

“Ik ben van hun sponsoring afhankelijk. Ik krijg ook altijd maar contracten van twee of drie jaar. Ik vind dat erg zwaar. Wat ik vorig jaar heb meegemaakt (sponsor Deceuninck kwam pas in september 2018 op de proppen, red.) wil ik geen drie keer meemaken.”

En dan is Lefevere er toch weer in geslaagd de grootste Belgische belofte voor lange tijd aan zijn ploeg te verbinden. Het succes lijkt de komende jaren opnieuw gegarandeerd. Remco Evenepoel won gisteren de Kristallen Fiets en dat heeft Lefevere ook een beetje verbaasd. “Louter op prestaties bekeken zou je kunnen zeggen dat Remco het misschien niet verdient. Maar wel heeft hij de deur van het wielrennen opengebeukt. Zelfs ik, die een oude rakker ben in het peloton, heb met open mond zitten kijken naar de manier waarop hij de Clásica San Sebastián won.”

Met zo’n trofee worden natuurlijk nieuwe, grotere verwachtingen gecreëerd. Lefevere: “Het tweede jaar moet hij natuurlijk bevestigen. Als ploeg hebben we het geluk dat we niet afhangen van Remco alleen.”

Evenepoel kijkt op naar Lefevere. Wat kan Lefevere betekenen voor Evenepoel? “Hij heeft vertrouwen in mij”, zegt Lefevere. “Ik geef hem kleine dingen mee. Een prik af en toe. Ik heb gezegd dat hij te dik stond. Of beter: dat er een paar kilo af konden. Dat was waar. Hij weet als negentienjarige verdomd goed wat hij wil. We zijn er om hem soms een beetje af te remmen. Maar we gaan hem ook niet tegenhouden. Als hij doelen in zijn hoofd heeft, is hij niet te houden.”

En wat betekent het dan, vindt Lefevere, als Eddy Merckx zegt: waarom zou hij niet beter worden dan Merckx? “Zo is Eddy, veel te bescheiden. Een carrière als die van Merckx is niet te evenaren.”