Klaar voor de Ronde: Van Aert wint geweldige E3 Saxo Classic na koninklijk sprintje tegen Van der Poel en Pogacar

Wat regen, een strakke wind, zeventien hellingen en alle toppers aan de start. De E3 Saxo Classic is een koers die nooit teleurstelt, maar dit jaar was het toch nog dat tikkeltje extra likkebaarden. Sanremo-winnaar Mathieu van der Poel en tweevoudig Tourwinnaar Tadej Pogacar namen het in de ‘mini-Ronde van Vlaanderen’ op tegen titelverdediger Wout van Aert.

En wie de E3 zegt, zegt de Taaienberg. Op 80 kilometer van het einde dé poort naar de finale. Ook Van der Poel had dat ijkpunt met de dikke viltstift aangestipt. De Nederlander trok stevig door, ook Van Aert was op de afspraak. Pogacar had zich laten wegdrummen in de stormloop ernaartoe, maar stak dankzij een sterke beklimming in de uitloper toch weer z’n neus aan het venster. Een groep van zo’n twintig renners overleefde de eerste schifting.

Van der Poel had er duidelijk zin in en wachtte de Paterberg niet af om een nieuwe bom te gooien. Op de Stationberg knalde hij met Van Aert en Pogacar in het zog in één tijd naar de eerder weggereden Kragh Andersen (een ploegmaat van Van der Poel), Van Hooydonck (een ploegmaat van Van Aert) en Mohoric (een landgenoot van Pogacar) toe. U leest het: de ideale samenstelling om een eind op pad te trekken. De rest zou hen pas terugzien in Harelbeke.

Op ‘zijn’ Oude Kwaremont voelde Pogacar dan weer het moment gekomen om eens aan de boom te schudden. Mohoric, Kragh Andersen en Van Hooydonck moesten eraf, maar ook Van Aert kwam zowaar in de problemen. Onze landgenoot voelde het kraken in alle voegen en moest enkele lengten laten, maar helemaal breken deed hij niet. De ‘Grote Drie’ zouden samen naar de straten van Harelbeke rijden.

Daar probeerde Pogacar zijn kompanen tot twee keer toe te verrassen, maar Van der Poel reageerde twee keer messcherp. Een sprint met drie moest dus beslissen over winst en verlies. Van Aert had duidelijk geleerd uit zijn fouten uit het verleden en ging tijdig aan. Van der Poel bood lang weerwerk, maar finaal was het toch onze landgenoot die aan het langste eind trok. Een klop op de borst en oerschreeuw volgden - de ontlading was duidelijk groot.

Met een tweede overwinning op rij in Harelbeke lijkt Van Aert net op tijd helemaal klaar voor de Ronde van Vlaanderen van volgende zondag. Al kan dat van Van der Poel en Pogacar evenzeer gezegd worden.