Een mini-versie van de Clasica San Sebastian. De vierde rit in de Ronde van het Baskenland deed in de finale de wegen aan waar Remco Evenepoel in 2019 de basis legde voor de eerste eendagszege uit zijn carrière. Met de hellingen Jaizkibel en Erlaitz was de finale dan ook bijzonder geaccidenteerd. 

De rit leek weggelegd voor de aanvallers, maar net dat profiel lokte heel wat renners uit hun kot. Zelfs Roglic probeerde het even met Carapaz, uiteraard zonder succes. Velen voelden zich geroepen, maar niemand was uitverkoren. Zo gebeurde het dat de zogenaamde vlucht van de dag pas na 100 kilometer koers werd gevormd. 

Guillaume Martin kreeg Lopez, Cepeda en O’Connor mee. De vier kregen maximaal drie minuten voorsprong. Een bonus die als sneeuw voor de Baskische zon smolt op de Jaizkibel en de Erlaitz. Op een uitval van Landa na hielden de favorieten er elkaar in evenwicht. 

Daarbij opnieuw Mauri Vansevenant die even moest knokken, maar mee met Pogacar en Roglic de top rondde. Op de uitloper waren het dan de luitenants die plots ten aanval trokken. McNulty, Vingegaard, Bilbao, Buchmann, Ion Izagirre en Chaves vonden elkaar en reden snel een halve minuut bijeen. 

Roglic en Pogacar verscholen zich in de afsluitende 20 kilometer als sfinxen achter hun ploegmaats voorin. En zo kregen meesterknechten McNulty en Vingegaard plots een gouden kans op de ritwinst en leiderstrui. De Amerikaan was iets beter geplaatst in het klassement en profiteerde maximaal.

Te meer omdat late uitvallen van Buchmann en Chaves voor geen afscheiding in de kopgroep zorgden. In een millimetersprintje zou het uiteindelijk tussen Bilbao en Ion Izagirre gaan. De Spanjaard van Astana trok daarbij net aan het langste eind. Quinten Hermans sprintte in de achtergrond nog naar de 9de plaats.

Bewijs dat jij een echte koerskenner bent en doe mee met onze Gouden Klassiekers!