‘Flandrien de coeur’ Philippe Gilbert rijdt met Primus Classic laatste wedstrijd op Vlaamse bodem: “Ik hield van jullie koersen”

Hij haat het om, op de drempel van zijn wielerpensioen, te praten over ‘de laatste keer dit, de laatste keer dat’. Zijn twintigste seizoen ziet hij niet als een emotionele afscheidstourné of een obligate ‘tearjerker’. Doorgaan en keihard koersen wil hij, tot het gaatje. Afgelopen woensdag nog in de GP van Wallonië. Mooi elfde daar, in str***weer. En zaterdag in de Primus Classic, zijn - sorry, Phil - allerlaatste optreden op Vlaamse bodem. “Een wedstrijd die ik ook al eens betwistte in 2013, met BMC (20ste, red.)”, diept hij op uit zijn ijzersterk geheugen. “Ik heb altijd graag in Vlaanderen gereden. Het heeft me ook hele mooie resultaten opgeleverd.”

Met Parijs-Bourges (6/10), Binche-Chimay-Binche (de Waalse sluitingsprijs op 8/10) en Parijs-Tours (9/10) zal hij finaal stranden op 1.657 competitiedagen (UCI, dus exclusief nationale wedstrijden, criteriums en kermiskoersen). 174 (10,5%) daarvan reed Gilbert in Vlaanderen, met 10 (op in totaal 80 UCI-zeges) successen tot gevolg. Daarbij pareltjes als de Ronde van Vlaanderen (2017) en de Omloop (2x, 2006 en 2008), een ‘vaste’ afspraak die hij slechts vier van de twintig keer oversloeg. “Ik hield van de Vlaamse koersen”, stelt hij onomwonden. “Hun parcoursen pasten perfect bij mijn profiel: op, af, draaien, keren, kasseien en tempowisselingen die mijn type coureur nodig had. Ook mijn beste tijdritprestaties leverde ik op Vlaams getinte omlopen.”

‘Un Flandrien de coeur’, typeerde collega-journalist Eric Clovio Gilbert ooit. “En dat is effectief zo. (grijnst) Er schuilt veel Flandrien-gehalte in me. Als jeugdwielrenner al had ik het gevoel: ‘Als ik coureur wil worden, moet ik naar Vlaanderen’. Nu is er met Intermarché-Wanty-Gobert een heel mooi Waals project. En heb je ook Bingoal-Pauwels Sauces-WB, natuurlijk. Dat weliswaar een stukje Vlaams is geworden. (lacht) C’est un peu de Flandre, quand même. Maar vroeger was er gewoon niks. Triste, maar realiteit.” Dus trok Gilbert in 1999 vanuit VC Ourthe-Amblève als eerstejaarsjunior naar CT Woonbemiddeling Aalst. “En het jaar nadien naar het Go Pass-ABX van Dirk De Wolf, waar de trein écht vertrok.” Prof werd hij in 2003 bij... het Franse Française des Jeux. “Al bleef ik wel veel in Vlaanderen koersen. Mijn tweede race was de GP Rik Van Steenbergen (11/9/2012, 34ste, red.) in Aartselaar en mijn eerste podium ooit behaalde ik in Handzame, in de Driedaagse van West-Vlaanderen (8 mei 2003, red.). Très beau souvenir.”

Zijn favoriete bier - Omer - en het feit dat hij naar eigen zeggen meer Vlaamse dan Waalse contacten heeft, maken Gilberts band met Vlaanderen helemaal compleet. Al houdt het hem niet tegen om op zaterdag 15 oktober officieel afscheid te nemen en zijn fiets symbolisch aan de haak te hangen op een Nederlandse berg. Waar hij vier Amstel Gold Races won en zich in 2012 tot wereldkampioen kroonde. De Cauberg in Valkenburg. Een berg met... Vlaams karakter.