Het BK. ‘t Is elk jaar wel iets speciaals. In coronajaar 2020 zelfs nog wat specialer dan anders. De strijd om de Belgische tricolore zat pal tussen de Tour en het WK in geprangd. Atypische periode om op zoek te gaan naar een opvolger voor Tim Merlier. En dan deed de beste Belgische renner van het moment nog niet eens mee.

Wout van Aert kreeg van Belgian Cycling de toelating om te passen met het oog op het WK. Ook Benoot nam niet deel tussen Halle en Anzegem. Het moest van de Stuyvens, Van Avermaets, Naesens, Vanmarckes en Gilberts komen. Grote vraag daarbij was hoe de mannen met de Tour in de benen zich zouden verhouden tot de anderen.

Met Edward Theuns was het net één van de Tourgangers die de wedstrijd openbrak bij het aansnijden van de plaatselijke ronden. De renner van Trek-Segafredo kreeg 19 anderen mee, daarbij enkele interessante namen als Bakelants, De Bondt, Meurisse, Wallays en Serry.

Niet dé topfavorieten, maar degelijke renners met een finale in de benen. Toen de voorsprong plots de kaap van de vijf minuten rondde, nam Lotto Soudal het heft in handen in het peloton. Wallays en Van der Sande zaten voorin, maar met de macht van het getal voerde het Belgische WorldTour-team de schifting in het pak door.

Stilaan was het de beurt aan de groten. Stuyven, Philipsen en thuisrijder Vanmarcke roerden zich, maar er werd vooral naar elkaar geloerd. Het parcours was ondanks een spervuur van aanvallen niet selectief genoeg om voor afscheiding te zorgen en dus bleef de kopgroep rondtoeren met anderhalve minuut voorsprong.

Ook vooraan prikjes en gehakketak. Theuns, De Bondt, Meurisse en Wallays kregen een unieke kans winst. Op vijftien kilometer van de meet werd duidelijk dat een outsider met de driekleur zou gaan lopen. Op de laatste keer over de Schernaai gooide Serry een bommetje, maar met een schuiver op de top schakelde hij zichzelf uit.

De Bondt zat aan het wiel, zette door en ging alleen voor glorie. Niemand was bij machte om de renner van Alpecin-Fenix nog terug te halen. De tweevoudige winnaar van Halle-Ingooigem - een koers die een blauwdruk van dit BK is-  viel niet meer stil en mocht al voor de finish beginnen vieren. 

Keisse en de onfortuinlijke Serry regelden het sprintje in de achtervolgende groep. Bakelants en Theuns maakten de top vijf rond. Het is voor De Bondt niet de eerste keer dat hij de Belgische driekleur mag aantrekken. Eerder werd hij in 2016 Belgisch kampioen wielrennen op de weg bij de elite zonder contract.

Bekijk hier het volledige interview.