De sterkste onderweg én aan de streep: indrukwekkende Philipsen wint waaiereditie van Classic Brugge-De Panne

Regen, veel wind en drie lokale ronden met telkens een passage door de beruchte Moeren. Alle ingrediënten waren aanwezig om voor een heroïsche editie van de Classic Brugge-De Panne te zorgen. Met onder meer Jakobsen, Philipsen, Groenewegen en Cavendish waren veel sprinters naar België afgezakt, maar in deze omstandigheden was een sprint allerminst een uitgemaakte zaak.

Zeven renners lieten zich niet ontmoedigen door het gure weer en trokken al vlug op avontuur. Met Reynders, Fretin, Meens en Blouwe waren de Belgen goed vertegenwoordigd, maar door de constante nervositeit in het peloton kregen ze nooit veel voorsprong. Op 100 kilometer van het einde werden de dappere vluchters alweer opgeslorpt door de eerste waaier van het peloton.

Philipsen voelde zijn benen duidelijk niet en zorgde zélf voor afscheiding. In zijn zog volgden onder anderen Ewan en Lampaert, de winnaar van 2020 - ook toen een waaiereditie. Jakobsen had zich wél laten verrassen, maar gelukkig voor de Nederlander plooide het accordeon nog eens dicht. Alles te herdoen was veel gezegd, maar zij die de boot gemist hadden kregen zo wel een nieuwe kans.

Tot Philipsen enkele kilometers na de hergroepering nog maar eens het gaspedaal indrukte. Ewan zakte erdoor, Jakobsen sprong deze keer wel op de juiste trein. De nieuwe schifting bleek de juiste - de winnaar zat bij de achttien voorin. Maar met nog meer dan 50 kilometer op de teller leek het onmogelijk dat die achttien broederlijk samen naar de meet zouden rijden.

Een beresterke Philipsen kon in principe de sprint afwachten, maar deed dat niet. Op 15 kilometer van de finish in De Panne muisde de kopman van Alpecin-Deceuninck er vanonder met Lampaert en Kooij, ook Frison kon zijn wagonnetje na een sterke jump nog aanpikken. Dit kwartet dook de diepe finale in.

Bij de achtervolgers deed Soudal-Quick.Step er alles aan om de druk op Philipsen en co hoog te houden. Iedereen verwachtte een aanval van Lampaert, maar die kwam er niet. De West-Vlaming ging wel als eerste aan in de sprint, maar werd geremonteerd door Philipsen - dé man van de koers. Kooij werd tweede, Lampaert derde.