“Naarmate de luchtvochtigheid toeneemt, verzwaren de speekseldruppeltjes, waardoor ze sneller gaan zakken,” bevestigt Godderis. “Die druppeltjes produceren we als we praten en bijvoorbeeld niezen. Met verzwaarde druppeltjes geraakt het virus minder ver. Wie op anderhalve meter afstand blijft in een omgeving met een relatieve luchtvochtigheid van meer dan 60 procent neemt minder virusdeeltjes op.”

Uit grootschalig Amerikaans onderzoek uit 2010 bleek al een verband tussen het aantal griepgevallen en langdurig droog en koud weer. Grote uitbraken deden zich elk jaar voor als het winterweer ongewoon droog was.

“We hebben nu thuis de verwarming opstaan waardoor de binnenlucht heel sterk uitdroogt. De speekseldruppeltjes raken zo verdampt, waardoor je minuscule aerosol-partikels krijgt.” De kans op besmetting wordt zo verhoogd.

“Om dit tegen te gaan moet ventileren de basisregel blijven. Zet minimum vijftien minuten per drie uur de ramen open om circulatie te krijgen, waardoor het aantal virusdeeltjes in de lucht afneemt. De luchtvochtigheid neemt zo eveneens toe. Indien dit niet lukt, bijvoorbeeld bij energiezuinige gebouwen, is het belangrijk na te kijken of de ventilatiesnelheden goed staan afgesteld en de luchtvochtigheid goed gemonitord wordt tot zestig procent of meer. Ook de temperatuur moet gecontroleerd worden.”

Moeten we meer luchtbevochtigers plaatsen? “Ja, maar ook planten kunnen soelaas bieden. Het zijn natuurlijke vochtregulatoren in een binnenluchtomgeving”.