Asteroïde 1994 WR12 is ongeveer 120 meter lang, 15 meter langer dan een voetbalveld. Astronoom Carolyn Shoemaker spotte de asteroïde voor het eerst vanuit het observatorium Palomar in Californië in november 1994. Het hemellichaam kwam op de NASA-lijst te staan van asteroïden die binnen de honderd jaar mogelijk op aarde kunnen inslaan. In 2016 werd 1994 WR12 er weer afgehaald.

De asteroïde raakte onze planeet dus niet. Mocht dat wél het geval zijn, dan zou dat een catastrofe zijn. NASA berekende dat de explosie zou overeenkomen met 77 megaton TNT-equivalent. Ter vergelijking: de Tsar Bomba, de krachtigste atoombom ooit getest, had 57 megaton TNT-equivalent, volgens de BBC.

Zover kwam het dus niet. De asteroïde bleef op 6,1 miljoen kilometer van de Aarde. In 2046 zal 1994 WR12 onze planeet naderen tot op 1,6 miljoen kilometer. Californiërs konden de asteroïde maandag tussen 16.30 uur en 17 uur lokale tijd zien door een telescoop. Dat was vannacht om tussen 1.30 en 2 uur. Experts raadden echter af om met het blote oog naar de felle asteroïde te kijken.

De komende twee maanden zoeken nog meer asteroïden toenadering tot de Aarde. Vrijdag is het al de beurt aan WK1 2021, een hemellichaam van slechts 19,5 meter, die wel het dichtst bij ons zal komen: tot op 1.049.000 kilometer. De grootste is dan weer asteroïde 1994 PC1. Die meet minstens 1 kilometer en is “groter dan eender welk gebouw in de wereld”, schrijft USA Today. De passage is voorzien op 18 januari en zal op een afstand van 1,9 miljoen kilometer van onze planeet plaatsvinden.

De grootste asteroïde die dit jaar voorbij ons scheerde, was 2001 FO32, een kanjer van naar schatting ruim 910 meter. Dat was in maart en de asteroïde naderde tot op 1,9 miljoen kilometer.

Geen van alle vormt een bedreiging voor de Aarde. Toch lanceerde NASA vorige week DART, dat staat voor Double Asteroid Redirection Test. Bedoeling van de ruimtevaartorganisatie is dat DART tegen een asteroïde crasht om zo diens baan rond een ander hemellichaam licht te wijzigen. Als dat lukt, kan dit in de toekomst een verdedigingsstrategie zijn om gevaarlijke asteroïdes weg te houden van onze planeet.