In de memoires van Adolf Eichmann - de architect van de Jodenvervolging - prijst die Aloïs Brunner als zijn «beste man». De in Oostenrijk geboren SS-commandant zou dan ook meer dan 130.000 Joden naar de gaskamers hebben gestuurd. Na de oorlog lukte het hem om aan vervolging te ontsnappen. Hij leefde een tijdje onder een valse identiteit in Duitsland, waar hij zelfs werkte als chauffeur voor de Amerikaanse bezettingsmacht.

In 1953 week hij uit naar Egypte en het jaar nadien dook Brunner op in de Syrische hoofdstad Damascus, waar zijn talent voor gruweldaden al snel ten bate werd gemaakt. Zo zou hij hebben geholpen bij de stichting van de gevreesde militaire inlichtingendienst. En toen Hafez Al-Assad - de vader van de huidige leider - aan de macht kwam door een reeks van staatsgrepen, nam die Brunner maar al te graag over om ook gebruik te maken van diens kunde op vlak van marteltechnieken.

De nazi was op dat moment één van 's werelds meest gezochte oorlogsmisdadigers. In 1961 zou hij al een oog zijn kwijtgespeeld toen de Israëlische geheime dienst hem met een bombrief probeerde te doden. Het Syrische regime heeft altijd ontkend dat het Brunner zelfs maar kende en wat er uiteindelijk van hem is geworden, was lang een mysterie.

Maar het Franse magazine XXI heeft nu drie voormalige leden van de Syrische veiligheidsdiensten gevonden die bevestigen dat Brunner op zijn 89ste overleed in 2001 - een jaar na het aantreden van Bashar Al-Assad. Hij zou in de jaren negentig in ongenade zijn gevallen en het laatste jaar van zijn leven in een kelder hebben gezeten waar hij zich nauwelijks kon wassen en amper eten kreeg. «Behalve een soldatenrantsoen, dat niet te vreten was, mocht hij iedere dag kiezen tussen een ei of een aardappel», aldus één van de getuigen.