Steve en Kaat maken er een punt van om deel te nemen aan het sociale leven in hun buurt. Kaat is actief binnen het verenigingsleven en Steve maakt deel uit van het buurtbeveiligingscomité. Aan de ingang van hun wijk, bestaande uit identieke kubusvormige woningen, staat een bord dat zegt: “Wij hebben een buurtbeveiligingscomité”. Sinds 1983 is er in de buurt geen enkele inbraak geweest. Steve is er heilig van overtuigd dat dit komt door het comité: acht mannen en twee vrouwen in bij elkaar passende jasjes ... je zou het voor minder op een lopen zetten. Of zit hij enkel bij het comité voor het jaarlijkse voetbaltoernooi?

Jozefien en Willem wonen in het drukke stadscentrum, zo hoeven ze nooit meer de auto te gebruiken en zitten ze ingesloten tussen al hun favoriete koffiebars, cultuurhuizen, cafés en restaurantjes. Heerlijk. Toch moet Jozefien
toegeven dat ze niet had verwacht dat de luchtkwaliteit zo slecht zou zijn: “Alle uitstoot van die leveringen ’s
ochtends! Om nog maar te zwijgen van de geluidsoverlast. Dit moet gewoon anders, dit is niet leefbaar.” Jozefien startte een petitie om haar straat volledig verkeersvrij te maken. Hoe de havermelk in haar latté van de koffiebar
tegenover haar appartement dan geleverd moet worden, is nog een raadsel. 

Elke dag wandelen Francis en Liliane een uurtje door hun dorp, altijd een lichtjes andere route. Een zorgwekkende evolutie die ze opmerken in hun geliefde Aartsegem, zijn de grote nieuwbouwappartementen aan de rand van het dorp, waar veel jonge gezinnen een woonst kopen dicht bij de invalswegen. “Karakterloos”, volgens Francis. “’t Is niet meer gelijk dat het geweest is, die jonge mensen kennen hun dorp niet meer. Ze rijden binnen in de ondergrondse parking met hunne dikke bak, komen nooit naar ’t dorp, want ze laten alles leveren en ze praten zelfs niet meer met hun buren”, klinkt het. “Schandalig!”, voegt Liliane toe, wanneer ze opmerkt: “Schat, ’t is bijna vijf uur, dat we rap thuis zijn, anders komen we de Ludo Vanhierneffe tegen en zijn we vertrokken voor een babbel van een uur.” Voor het eerst eindigt hun uitje met een tiental minuutjes snelwandelen.