Hoe disco-uitbaters met vluchtelingen omgaan

De Duitse krant Frankfurter Allgemeine sprak met diverse club- en discotheekeigenaren en stelt vast hoe de uitbaters die zelf vaak van vreemde origine zijn, mannen met een migratie-achtergrond niet graag zien komen. Ze jagen volgens hen de andere bezoekers weg.

Schaamte
Haki Rami (een schuilnaam) schaamt zich over het gedrag van zijn geloofsbroeders. De man die een discotheek uitbaat in het Rijn-Maingebied, is verbijsterd. "Ik heb me doodgeschaamd toen ik vernam wie verantwoordelijk was voor de aanrandingen in Keulen", verklaart hij. De man heeft begrip voor zijn collega's in Freiburg die geen vluchtelingen meer toelaten in hun danstent.

"Wanneer er in mijn disco problemen zijn, dan gaat het meestal om mensen uit Balkanlanden, Turkije, Afghanistan, het Nabije Oosten of de Magreb", zegt hij. En alsof hij zelf een beetje schrikt van zijn eigen woorden, voegt hij er snel aan toe: "Ik kan dat makkelijk zeggen want ik ben zelf uit zo'n land afkomstig."

Slechte naam
Rami herinnert hij zich een bepaald voorval. "Ze spraken enkel Arabisch en toen ze geweigerd werden, plasten ze een hele auto onder die voor de ingang geparkeerd stond. Wanneer dat zo verdergaat, bezorgen ze alle vreemdelingen een slechte naam en maken de Duitsers helemaal geen onderscheid meer."

De buitenwippers die hij in dienst heeft, laten mensen met een Arabisch uiterlijk niet vaak binnen. "Wanneer we ze allemaal binnenlaten of indien ze meer dan vijftig procent van de bezoekers uitmaken, dan komen er eenvoudigweg minder Duitsers", legt Rami uit. "Wanneer je niet selectief bent, dan kan je de keet gewoon sluiten."

Agressief
Een discotheekeigenaar in het stationskwartier van Frankfurt gaat nog een stap verder. "Ik laat geen asielzoekers toe en ik geloof ook niet dat iemand anders in Frankfurt dat wel doet", zegt de man die zelf van vreemde origine is en al 25 jaar in Duitsland woont. En dan trekt hij van leer: "Sinds een half jaar vallen groepen Arabische mannen vrouwen lastig in de stationsbuurt en ze worden bovendien erg agressief wanneer we hen aan de ingang van de dancing enkele vragen stellen." Waaraan herkent hij dan dat het om vluchtelingen gaat? "Ze spreken enkel Arabisch, ze zijn goed gekleed en beschikken over dure mobiele telefoons maar uiteindelijk merk je dat er iets niet klopt."

Waarom die mannen zich onaantastbaar wanen, meent de man ook te weten. "Ze zijn er zich van bewust dat er hen toch niets gebeurt", vertelt hij. Dan verklaart hij dat de politie hem heeft toevertrouwd dat het er in de beruchte stationsbuurt aan toe gaat "zoals in Sodom en Gomorrha".

Verliezende kamp
Hij kan niet anders dan zijn danstent te beveiligen met een legioen aan buitenwippers omdat de vluchtelingen steeds in een grote groep opdagen. Vaak zijn er steekpartijen aan de ingang. "Wij bevinden ons steeds in het verliezende kamp want als er gewonden vallen, moeten wij aan de politie bewijzen dat het zelfverdediging was", verduidelijkt de man. Een half jaar geleden kwamen dergelijke incidenten volgens hem uiterst zelden voor.

Een clubeigenaar uit Münster vertelt dat hij vijf jaar lang niet eens beveiliging nodig had. Inmiddels wel want "de diefstallen zijn enorm toegenomen." Hij laat maximaal twintig procent Arabisch uitziende gasten toe. "Dat is geen discriminatie maar zelfverdediging."

Geen respect
Volgens de uitbaters hebben dergelijke mannen geen respect voor de Duitse normen en waarden. "In het land van herkomst worden ze door de politie eerst in het gezicht geslagen. Daar gedragen ze zich totaal anders dan hier in Duitsland", klinkt het.

Wat uitbaters van dancings vroeger slechts in bedekte termen zeiden, verklaren ze nu luid en duidelijk. Het is alsof er sinds die noodlottige oudejaarsavond in Keulen een taboe is gesneuveld. Dat vindt ook de Duits-Turkse sociologe Necla Kelek: "Sinds oudejaar durven we de feiten te benoemen. De incidenten zijn nog nooit zo ernstig geweest."

Racisme
De haren van directrice Christine Lüders van de antidiscriminatie-instantie van de deelstaat rijzen ten berge ten overstaan van deze nieuwe 'openheid'. Zij wijst erop dat niemand de toegang kan ontzegd worden op basis van herkomst want dat is racistisch. Het ligt uiteraard anders indien bezoekers "zich slecht gedragen, dan kunnen ze aan de deur worden tegengehouden of een toegangsverbod opgelegd krijgen." Disco-uitbaters nemen een eventuele boete van 1.000 euro voor lief.

In de praktijk krijgen echter ook mensen met een migratie-achtergrond die het goed menen, geen toegang. Twee twintigers van Turkse afkomst met Duitse identiteitsbewijzen die in Kassel wonen, vertellen over de vele weigeringen. "Zoiets raakt je persoonlijk en men begint aan zichzelf te twijfelen", vertelt de 22-jarige man.

Pijn
Ook een Marokkaan die geneeskunde studeert in Casablanca en zijn nichtje bezocht in Wiesbaden, kan erover meespreken. Hij werd de toegang van de dancing ontzegd omdat hij geen Duitse pas kon voorleggen. Men vertelde hem dat hij er niet in kwam omdat hij een Arabier is. Zijn nichtje mocht met haar Duitse identiteitskaart wel binnen. Ook in een andere club werd hij geweigerd. "Het heeft me veel pijn gedaan en ik voelde de haat", zegt de 19-jarige jongen.

Verloren zonen
Het fenomeen grijpt wild om zich heen. In Freiburg proberen de uitbaters te redden wat er te redden valt. Sociologe Necla Kelek gelooft niet dat er veel zal veranderen. "Deze jonge mannelijke vluchtelingen hebben een probleem, ze zijn naar hier gekomen zonder vrouw. Ik maak me grote zorgen om hen, voor mij zijn het verloren zonen. Wat moeten ze de hele dag doen?".