"Plots stond ik tot aan mijn knieën in het water"

Door de storm die donderdag over ons land is getrokken, was Roy Worme (51) bijna dakloos. Zijn huis, dat is een woonboot die geankerd ligt aan de Duinkerkebrug in de Bergenvaart. Roy controleerde na de storm zijn boot. Alles leek in orde en hij ging met een gerust gemoed slapen. Maar om middernacht werd hij bruusk gewekt. "Ik hoorde enkele vreemde geluiden", vertelt Roy. "Toen ik mijn benen uit mijn bed zette, stond ik tot over mijn knieën in het water. In paniek heb ik mijn hond Gloria tot bij mij geroepen en ben ik naar buiten gevlucht. Daar zag ik dat het water tot aan de reling van de boot stond. De boot zelf was gezakt tot de bodem van de rand van de vaart. Enkel de trostouwen zorgen ervoor dat de boot niet kapseisde."

Roy bleef niet bij de pakken zitten. "Ik heb meteen de brandweer gebeld. Een kameraad van mij, die wat verderop woont, is mij te hulp gesneld. Met mijn kleine dompelpomp zijn we meteen beginnen pompen, maar het was een verloren zaak. Gelukkig was de brandweer er snel." De brandweer kwam ter plaatse met negen man en een zware pomp. Ze begonnen meteen het water weg te pompen. Haden ze dat niet gedaan, dan was de boot gezonken. Pas na drie uur lag de boot weer helemaal boven water. "Godzijdank, want dit is mijn enige woonst", vervolgt Roy. "Ik woon hier al elf jaar. Het is altijd al mijn bedoeling geweest om op het water te leven en te kunnen vertrekken wanneer ik maar wil. Het water was binnengekomen omdat de stormwinden iets hadden losgeblazen, waardoor er een gat in de romp ontstond. Voorlopig blijft de boot drijven, maar ik zal uiteraard dat gat moeten dichtmaken. Mogelijk moet ik daarvoor naar Nieuwpoort varen. Ik mag van geluk spreken dat ik op tijd wakker werd en mijn boot niet zonk. Want dat is hier al gebeurd." Nog geen twee weken geleden zonk een niet onderhouden zeilbootje haast volledig, even verder in de Bergenvaart.