Ploegleider Christoph Roodhooft vond het spannend. De Nederlandse bondscoach Gerben de Knegt zei dat hij niet zeker was van een goede afloop. Laurens Sweeck werd derde en zei dat hij had kunnen winnen. Eli Iserbyt werd tweede op drie seconden van Van der Poel; zijn dag komt ook nog, wist hij.

“Het gaat er toch een keer van komen, dat ik geklopt word”, zei ook Mathieu van der Poel. “Ik kan niet altijd alles blijven winnen.”

Mathieu van der Poel had vorig jaar geen kind aan Eli Iserbyt of Laurens Sweeck. Het was altijd Wout van Aert, voor, tijdens en na. Van der Poel en Van Aert staken met hoofd en schouders boven de rest uit en op het einde won Van der Poel. Altijd, of toch bijna.

Er zijn drukke maanden over gegaan voor Mathieu van der Poel, sinds hij begin februari in het Deense Bogense voor de derde keer wereldkampioen veldrijden werd.

Hij reed het klassieke voorjaar en werd winnaar van Dwars door Vlaanderen en de Amstel Gold Race. Om zich vervolgens op het mountainbiken te concentreren en ook daar winnaar te worden in een wedstrijd om de Wereldbeker. Waarop hij naar het wereldkampioenschap op de weg in Yorkshire doorschakelde. Waar het mis liep. Maar er was geen tijd om daarover na te denken, want het nieuwe veldritseizoen was al bijna begonnen.

Is Van der Poel moe? Het zou kunnen. Hij heeft de voorbije jaren de wielerwetten op hun kop gezet, dat een renner moet kiezen als hij succesvol wil zijn. Van der Poel en Wout van Aert bewezen dat je het wegwielrennen perfect met een crosswinter kunt combineren en toch succesvol zijn.

Het gemak waarmee dat leek te gaan, was gisteren bij Mathieu van der Poel ver weg. Hij wint opnieuw, daar niet van. Het EK was, na Ruddervoorde vorige week, zijn tweede overwinning op twee crossen. Maandag start hij in Niel. En daarna ongeveer overal. Het is weer menens voor Van der Poel. Maar het moet beter dan het EK in Silvelle, weet hij.

“Ik wist dat ik niet top zou zijn, maar ik had het wel beter verwacht. Ik ben niet tevreden met dit gevoel. Iedereen ziet dat het vorig jaar veel beter was dan hoe ik nu rond rijd. Vorig jaar reed ik weg waar en wanneer ik wilde. Nu moet ik de koers ondergaan.”

Zo bekeken was het Europees kampioenschap een gemiste kans voor de Belgen.