Van der Poel maakte even een tuimelperte in de tweede ronde, maar kreeg na een lekke band van Wout van Aert vrij spel op het eind van de derde ronde. Hij gaf die voorsprong niet meer weg. Integendeel, hij diepte die bonus steeds verder uit. “Ik had het geluk dat Wout lek reed zodat ik terug kon komen”, deed hij zijn verhaal meteen na de finish. “Al was de wedstrijd toen wel nog niet verloren, denk ik. Wout had een klein kloofje nadat ik een foutje maakte in het zand. Ik wilde dat niet in één ruk dichtrijden en mezelf opblazen en nam mijn tijd. Op de hippodroom kwam ik dan plots ten val. Dat was niet omdat ik à bloc zat, maar omdat ik verrast werd door een spoor en plots lag ik onderuit.”

Van Aert kwam nog even in de buurt, maar uiteindelijk geraakte hij toch niet terug vooraan en dus pakte Van der Poel zijn vierde regenboogtrui. “Ik had het gevoel dat ik ronde na ronde beter in de wedstrijd kwam”, zei hij nog. “Het ging steeds beter. Ja, dit is een raar WK zo zonder publiek, maar een titel is belangrijk en ik ben heel trots op deze vierde trui. Eigenlijk ligt dit me wel goed, zo’n WK waarbij je de avond voordien gewoon nog thuis blijft. Ik leefde toe naar dit WK alsof het een andere cross was en dat ligt me wel. Er is minder stress, dat was een fijn gevoel.”

Van der Poel richtte ook al zijn blik op het voorjaar. “En dan staat Parijs-Roubaix met stip aangeduid omdat ik die koers voor de eerste keer zal rijden. En natuurlijk wil ik ook wel mijn titel verdedigen in de Ronde van Vlaanderen, die koers is ook heel belangrijk.” 

Lees ook. 

Wout van Aert: “Ben teleurgesteld in mezelf, ik heb niet teruggevochten zoals ik dat normaal wel kan”