Dat zinde Vanthourenhout allerminst. Met enkel veelzeggende armgebaren maakte hij zijn gouwgenoot duidelijk hoe hij erover dacht. “Eerlijk gezegd heb ik geen idee waarom Michael zo bitsig reageerde”, sprak Iserbyt na afloop. “Ik zag Mathieu redelijk makkelijk wegrijden en deed zelf nog één poging om in zijn spoor te geraken. Dat lukte niet, omdat ik niet goed genoeg was. Maar als leider in de DVV Trofee had ik wel het recht om dat te proberen, vind ik. In zo’n snelle wedstrijd denk ik niet dat Michael voldoende voorsprong had om vooruit te kunnen blijven. Ik heb gewoon mijn leidersplaats verdedigd en ik denk dat ik dat goed heb gedaan.” 

Twee weken geleden, tijdens de WB-cross in Tabor, was er al een akkefietje tussen de twee West-Vlamingen in een vergelijkbare situatie. “In een ploeg met drie kopmannen (Vanthourenhout, Sweeck en hij, red.) is het niet makkelijk om de hiërarchie te bepalen. Aan de ploegleiding om daarin een keuze te maken en het speerpunt van dienst aan te duiden. Het gegeven blijft dat ik het klassement van de Wereldbeker en DVV Trofee aanvoer en dus per definitie daar aan zet ben.”