Michel Wuyts (65) aan de slag bij Het Laatste Nieuws en VTM: “Mijn echtgenote begrijpt dat ik nog niet klaar ben om te niksen”

“Een toptransfer voor Wuyts. Mooi geformuleerd. Zo had ik het zelf nog niet bekeken”, grinnikt Michel Wuyts. “Wie transfer zegt, denkt hoge verwachtingen. Wel, voor alle duidelijkheid: ik wil nog scoren.” Mevrouw Wuyts heeft, na de fotoshoot aan de Maagdentoren van Zichem, voor koffie en chocolade gezorgd om de koude te vergeten. Voor één keer zal onze babbel niet gaan over de Tour, de klassiekers en wielermonumenten, maar over het nieuwe professionele leven van Wuyts dat vandaag start.

Op 22 december van vorig jaar bereikte hij de pensioengerechtigde leeftijd. Hij hoopte Vlaanderen nog een tijdje te plezieren met zijn commentaren en analyses, maar daar dacht de VRT-top anders over. Midden vorig jaar al kreeg hij van zijn baas te horen dat er, net zomin als voor Martine Tanghe en Linda De Win, nog plaats was voor hem aan de Reyerslaan. Al mocht hij wel nog het cyclocross-seizoen afwerken. Met gisteren het WK veldrijden als afsluiter. Niet vanuit Fayetteville, maar vanuit Café Welkom, het wielercafé van Jo Helsen in Noorderwijk, bij Herentals. “Neen, we hebben daar de boel na afloop niet op stelten gezet”, lacht Wuyts. “Ik wist dat het een heel drukke dag zou worden, eens jullie primeur goed en wel verspreid zou zijn.”

Voor ons zit een man zonder rancune, met vooral veel goesting om nog eens stevig te demarreren. “Je moet met een glimlach over je schouder kunnen kijken en beseffen wat je allemaal hebt mogen doen. Zoveel Tours, zoveel klassiekers. Uren, dagen, weken commentaar leveren. En dat dertig jaar.” Wuyts was altijd “honkvast en trouw”, vertelt hij. “Tenminste, eens ik bij de VRT aan de slag was. In mijn prille loopbaan ben ik wel een paar keer van werkgever veranderd, om dan vrij snel schooldirecteur te worden. Maar de lokroep van het wielrennen was toen al te groot.” Hij is dan ook blij dat hij die grote liefde nog niet moet achterlaten. “Ik ben erkentelijk omdat ik een kans krijg bij zo’n groot mediabedrijf, dat mij met zoveel warmte omarmt. Ik meen wat ik zeg! HLN heeft genegenheid getoond. Wat me het gevoel geeft dat ik me hier wel eens snel thuis zou kunnen voelen”, zegt Wuyts, die na het WK wielrennen in Leuven op het Ladeuzeplein nog door duizenden fans werd gehuldigd.

_{(Lees verder onder de video)}

“Ik ga straks uiteraard minder livecommentaar geven bij wielerwedstrijden. Het gros zit immers bij de VRT”, beseft hij. “Dat is niet erg. Een uitdaging kan onmogelijk een stap terug zijn. En ik zie deze overstap echt wel als een uitdaging. Wat mij vooral charmeert, is de waaier van mogelijkheden die men mij biedt. Ik zal straks commentaar mogen leveren bij een paar echte wielermonumenten, Milaan-Sanremo en de Ronde van Lombardije. Dat zijn bovendien twee wedstrijden in mijn tweede vaderland, Italië. Als italofiel is dat niet min. Ik ga ook commentaar geven bij cyclocrossen. Daarnaast ben ik ontzettend blij dat ik mijn columns in ‘Het Laatste Nieuws’ kan blijven schrijven. Ik mag dat inmiddels al elf jaar doen. Dat is voor mij één van de meest aantrekkelijke componenten in deze samenwerking. Nu komen daar ook langere verhalen bij. Nieuw voor mij worden de podcasts die ik ga doen samen met Stijn Vlaeminck en waar ik mijn mening zal kunnen toetsen aan die van een Tom Boonen of Niels Albert. Dat is een bijzonder prettig vooruitzicht. Het is dus deels een voortzetting van wat ik dertig jaar heb mogen doen, maar toch ook een uitbreiding. Dat vind ik straf op mijn leeftijd. En het voorjaar komt er snel aan. Gelukkig ben ik niet de man die veel aanpassing nodig heeft. En, geloof me, mijn beruchte fichebak staat helemaal op punt.”

De koers anno 2022 is lang niet meer dezelfde dan in 1993, toen hij begon bij de VRT. “Ik voel me begenadigd dat ik op mijn leeftijd nog vanop de eerste rij zal kunnen volgen hoe het wielrennen aan het vernieuwen is. Het gaat razendsnel vooruit. Er wordt niet meer berekend en beredeneerd gekoerst. De jonge helden leven zich uit en beginnen de strijd niet meer op 20 kilometer van de aankomst, maar op 70, 80 kilometer. Dat is een godsgeschenk voor een commentator, voor een analist. Ik sta te trappelen om het nieuwe seizoen van start te zien gaan.”

Uitbollen is er dus nog lang niet bij. “Ik heb veel te danken aan mijn lieve echtgenote. Rots in de branding. Zij weet dat ik nog niet klaar ben om te niksen of met wat hobby’s aan de slag te gaan”, lacht Wuyts. “Ik heb een permanente onrust en nieuwsgierigheid in mij. Ik wil alles weten. Ik geloof niet in het grote gelijk: ik wil discussiëren, naar anderen luisteren.”

_{Lees verder onder de video: ‘Waar haalt Michel Wuyts zijn passie voor de koers vandaan?’}

“Gelukkig ben ik op een leeftijd gekomen waarop ik weet dat er ook nog een leven is buiten de koers. Als ze me straks vraagt om met Valentijn wat speciaals te doen, zeg ik onmiddellijk ‘ja’. Dat zou in het verleden minder evident geweest zijn.”

65 lijkt wel het nieuwe 45, als we de grinta zien waarmee Wuyts aan de start staat. “Jacques Coussens, de woordvoerder van de E3-prijs en al heel lang een boezemvriend van mij, zegt altijd dat hij gestopt is met ouder worden toen hij 48 is geworden. Wel, ik onderschrijf dat. Laat het in mijn geval 52 jaar zijn. Dat is vooral een mentale zaak. Al valt dat ook fysiek heel erg mee. Ik heb goeie genen, denk ik”, besluit de commentator. Waarna hij rustig aan zijn koffie nipt. Al is die inmiddels al een stuk minder heet geworden. Eens een babbelaar, altijd een babbelaar.

Frank Raes heeft zijn hart verloren aan de fotografie: “Na mijn pensioen ben ik dus zeker niet in een zwart gat gevallen”