Het format is intussen bekend: Daeseleire strijkt neer op bijzondere plaatsen die normaal gesloten blijven voor het publiek en zet daar vier nachten en vijf dagen zijn tenten op. Van een psychiatrische afdeling voor mensen met angst- en depressiestoornissen over een afkickcentrum voor drugs en de kinderkanker­afdeling van een ziekenhuis tot een luxewoonzorgcentrum dat voor een vijfsterrenhotel kan doorgaan. Ondertussen laat Axel zich verwonderen door de bewoners die zijn pad kruisen. Of is het misschien allemaal haarfijn vooraf uitgekiend? “Toch niet”, verzekert regisseur en eindredacteur Kristof ­Dewamme ons. “We briefen Axel alleen over de locatie, maar niet over de mensen die hij daar zal ontmoeten.”