Een pintje Thibau? "Absoluut niet"

Ook grootmoeder Vera was van de partij. Zij beleefde in Koksijde naar eigen zeggen een déjà-vu. "Vijfentwintig jaar geleden was Sven elfde in Koksijde. En kijk nu, Thibau is er eerste. Het verschil met Sven is dat hij veel kalmer is. Thibau houdt iedereen rustig, terwijl Sven iedereen zenuwachtig maakte. Als ik moet vergelijken dan staat Thibau nu toch verder dan Sven toen", zegt de grootmoeder voorzichtig. "Het is alsof de tijd is blijven stilstaan. Een titel vieren met de mensen uit de streek", zegt een gelukkige Kannibaal van Baal, Sven Nys. "Het is fijn om te zien dat Thibau dezelfde passie heeft. We kunnen thuis over veel dezelfde dingen praten. Dat is niet altijd evident voor een puber van 15 jaar. Op dit moment verbindt dat ons ongelooflijk sterk. Zijn voordeel? Hij is het allemaal gewoon. Hoe raar het ook klinkt, het is op zijn vijftien een gewoonte geworden. Dat neemt ook de druk voor een stuk weg, maar wie had gedacht dat het zo snel zou gaan. Er zijn honderden kinderen die aan veldrijden doen, maar waarom is het dan plots weer je eigen zoon. Dan nog eens zo kort nadat ik gestopt ben. Dat is heel straf."

Filip, de nieuwe vriend van de moeder van Thibau, had een verrassing in petto voor de jonge veldrijder. Hij liet een trui maken met het opschrift 'Gruute Menier', wat op zijn Brussels zoveel betekent als 'Grote Meneer'. "We volgen die kledinglijn al even. Het begon met 'ketje' en nu net als hij Belgisch kampioen wordt, verscheen deze versie. Je moet het toch maar doen, heel de tijd met al die druk omgaan. Ik vond het echt gepast. We hebben hem zaterdag nog in allerijl laten drukken met een persoonlijke toets, de dag van de overwinning." En Thibau, die nam na de bloemen als laatste het woord om op zijn beurt iedereen te bedanken. "Het team, kinesisten, trainingsmakkers, mijn familie en vrienden. Het is geweldig om zulke mensen rondom mij te hebben."