Congolees riskeert 20 jaar cel voor moord op echtgenote

B.N. en zijn vrouw Domi huwden in 2000 op de ambassade van Bonn en beslisten om samen nog een kind te krijgen om zo de situatie van de Congolese Domi, die op dat ogenblik nog illegaal in Duitsland verbleef met haar vijfjarige zoon, zo snel mogelijk te regulariseren. Het huwelijk draaide goed, tot de aankoop van de woning aan de Luikerstraat in Tongeren in 2013 een zware financiële druk legde op het koppel. De relationele problemen escaleerden, beschreef B.N. zelf. "Ze probeerde me vaak uit de dagen om haar te slaan, zodat de politie zou komen. Ze schuurde tegen de muur om zichzelf te verwonden en dan te zeggen dat ik dat gedaan had of belde naar een vriendin dat ik haar verwond had terwijl dat helemaal niet zo was. Ze was mij constant aan het pushen." De man wilde de echtscheiding inzetten, maar Domi overtuigde hem dat niet te doen om het huis niet kwijt te spelen.

Maar het koppel bleef botsen. Een banale discussie over papieren van een pandjeshuis die B.N. wilde meenemen op een uitstap naar Duitsland, liep op 3 maart 2016 fataal af. "Ze beledigde me en begon te schreeuwen", vervolgde B.N., in het bijzijn van stiefzoon C.(24) en dochter P. (17). "Ik ben beginnen huilen en heb haar vastgepakt bij de schouder. Daarna ontplofte ze en beet ze in mijn vinger. Het werd mij allemaal teveel en ik was razend. Ik heb de lade geopend en het mes gepakt. Het is jammer wat er gebeurd is, het was vreselijk."


De openbare aanklager vorderde twintig jaar cel. Volgens hem had B.N. een voorbedacht plan om zijn vrouw te doden. "Door de ingebeelde ontrouw die hij in zijn hoofd had gehaald en de ziekelijke jaloezie ontstond er een totale aversie ten opzichte van de andere. Een belangrijk element is dat hij dat plooimes enkele weken voordien had gekocht in Hasselt. Dat lag volgens B.N. zelf altijd in zijn gereedschapskist, maar nu lag dat plots in de keukenlade. Het slachtoffer had een stomp trauma op beide armen en het hoofd, ze is nog naar buiten willen lopen maar ze was totaal weerloos toen ze de 18 messteken, liggend op de grond, toegediend kreeg en haar slagader doorboord werd."

Kristof Bormans, advocaat van B.N., weerlegde. "Die man werd tot het uiterste gedreven. Toen de controlearts zware gezondheidsproblemen bij hem vaststelde zei Domi 'zou je er niet zelf een einde aan maken'. Ze was heel dominant en wat ze zei ging heel ver. 'Ge moet mij niet meer aanraken, ge zijt mijn man niet meer, ik heb nooit van u gehouden maar ik scheid niet, want ik wil mijn huis niet kwijt'." Confrater Jan Keulen motiveerde zijn vraag om de feiten te kwalificeren als doodslag. "Er was geen vooraf bestaand plan. Hij besliste in een fractie van een seconde. Er is iets in hem geknakt, hij heeft in het Frans geschreeuwd 'teveel is teveel' en hij is gek gedraaid." Volgens Keulen had slachtoffer Domi haar dood ook zelf uitgelokt door de jarenlange fysieke en mentale agressie naar haar man toe. "Als zij die dag gezegd had 'oké, hier is uw papier' dan was er verder niets gebeurd. Maar ze bleef hem treiteren. Al die messteken wijzen op 'overkill' en typeren de toestand van mijn cliënt op dat moment."


Stiefzoon C. (24) en dochter P. bleven opvallend begripvol tijdens hun getuigenis. "Ze maakten vaak urenlang ruzie als tieners", schetste C. "Soms zat vader verkeerd en soms moeder. Ik kon daar niet tussenkomen." Dochter P., die sinds de feiten bij een pleeggezin in Zonhoven verblijft, vulde moedig aan. "Mijn vader heeft een fout begaan en hij heeft me mijn moeder afgenomen, maar hij is wel nog de enige die ik heb. Ik had een goede band met mijn moeder, maar ook met hem. Hij blijft mijn vader en ik houd van hem."

In zijn laatste woord vroeg B.N. de kinderen om hem te vergeven. De vijftiger verblijft sinds de feiten in de cel. "Dat heeft mijn leven eigenlijk gered," gaf hij gisteren nog toe. In de gevangenis werd een tumor bij de Congolees ontdekt, die dankzij twee succesvolle operaties kon behandeld worden. Vonnis volgt op 8 februari.