Kinesist veroordeeld voor stelen van eigen cliënteel: “Moet zich blijven laten begeleiden tegen gok- en alcoholverslaving”

De kinesist had in Ternat samen met zijn echtgenote een bloeiende praktijk opgebouwd maar worstelde tegelijkertijd ook met een zware gokverslaving. De man trachtte zijn financiële put te vullen met de bezittingen van zijn cliënten. Hij nam geld uit de portefeuilles van patiënten terwijl ze op zijn tafel lagen. Ook hun horloge of bankkaart was niet veilig. Met de bankkaarten haalde hij dan geld af in een naburig bankkantoor terwijl een nietsvermoedende assistent de slachtoffers onder handen nam. Hij gebruikte die bankkaarten en de identiteitskaarten van zijn patiënten ook om op hun naam accounts aan te maken op goksites, aangezien zowel zijn naam als die van zijn echtgenote op de zwarte lijst van de Kansspelcommissie stonden. 

C. wist van geen ophouden om zijn verslavingen te bekostigen. Zo vroeg hij op huisbezoek vaak om gebruik te maken van het toilet, om dan vervolgens spullen uit de woning te stelen. Hij stal ook de huissleutels van patiënten en gebruikte die dan om hun woningen binnen te dringen en te stelen C. werd steeds roekelozer in zijn drang naar geld. Zo griste hij in april van vorig jaar de sleutels van een vrouw uit haar jas en gebruikte hij deze om haar huis binnen te gaan. Als een ordinaire inbreker stak hij alles wat waardevol was in een kussensloop en verliet hij de woning. Enkele tuinmannen die aan het werk waren zagen het vreemde tafereel en konden hem staande houden. 

De feiten kwamen aan het licht en de kinesist werd onder voorwaarden vrijgelaten. In zijn verhoren wierp hij zichzelf als slachtoffer op. “Ik vind dat ik mijn straf al gehad heb”, weende hij tegen de agenten. “Heel Ternat weet ervan. Ik verdien een tweede kans en ik zal ze grijpen.” Zijn advocaat verzocht bij de behandeling van het dossier vorige maand om een werkstraf.  “Mijn cliënt zat in geldnood door zijn gok- en alcoholverslaving en heeft een heel foute beslissing genomen. Intussen heeft hij de meeste slachtoffers vergoed en heeft hij een residentiële behandeling ondergaan. Hij is bereid een werkstraf uit te voeren.” De rechtbank was van oordeel dat een werkstraf geen gepaste straf was, omdat de man duidelijk nood had aan begeleiding. Als probatievoorwaarde werd opgelegd dat hij zich moest laten blijven behandelen tegen zijn gok- en alcoholverslaving.