De opdracht was op voorhand al zwaar: Naomi Osaka verloor sinds februari vorig jaar geen wedstrijd meer en telde 22 opeenvolgende zeges. Maar bij 3-6, 3-2 werd het allemaal nog wat moeilijker. Elise Mertens moest van de baan om haar borstspierblessure - een letsel dat haar dit seizoen ook al uit de toernooien van Abu Dhabi en Adelaide had gehouden - te laten behandelen. Bij terugkomst verloor ze acht punten op rij en uiteindelijk zou ze eindigen met negen dubbele fouten. Allemaal het gevolg van het lichaam dat sinds begin 2021 wat blijft haperen.

“Die blessure had impact op mijn service”, zuchtte Mertens. “Zeker tegen haar moet je goed serveren, maar dat lukte vandaag jammer genoeg niet.” De 25-jarige Limburgse speelde nochtans meer dan behoorlijk tennis, knokte zich in de eerste set terug van een 1-5-achterstand, redde zes setpunten en deed het in het begin van de tweede set ook zeer behoorlijk. “In het begin heb ik iets te veel risico’s genomen”, wist Mertens. “Daarna heb ik iets meer ballen binnengespeeld waardoor zij meer het punt moest winnen. Het was zeker niet slecht, maar ik haalde gewoonweg niet genoeg voordeel uit mijn opslag. Ik en mijn borstspier waren niet top vandaag.”

Die borstspier berokkent Mertens dus al problemen sinds de start van 2021. Tijd om even te bezinnen? “Ik heb dit jaar nog geen enkel toernooi zonder last gespeeld”, lachte ze. “Het is nu niet zo erg als in Adelaide (eind februari, red.), waar ik totaal niet kon serveren, maar ik had twee dagen geleden al een bepaald gevoel. In het begin van de wedstrijd ging het nog, maar naarmate de match vorderde, werd het erger. Ik ga hier nog eens met de kinesist overleggen, maar ik veronderstel niet dat er een scheurtje gaat zijn. Een beetje overbelasting, dus dat gaat rusten worden.”

Normaliter begint Mertens over tien dagen als vijfde reekshoofd in Charleston aan haar gravelseizoen. “Dat staat nog altijd op het programma, ja”, aldus Mertens. “Ik moet gewoon mijn schouderoefeningen blijven doen. Er is niet zoveel dat ik meer kan doen. Ik heb bovendien al eens enkele weken gerust en toen is de blessure toch nog teruggekomen. Ik ga het dus dag per dag opvolgen. En ik kijk toch uit naar het gravelseizoen.”