David Mearns, de scheepswrakjager voor wie het terugvinden van Sala’s privévliegtuig kinderspel was

• • ODBS
• 05 februari 2019
• 06u30
• Bron: Sky Sports/BBC

Deel via Facebook 6 Tweet

4 reacties

Buitenlands Voetbal David Mearns is uitgegroeid tot het gezicht van de privézoektocht naar het vliegtuig met daarin de Argentijnse voetballer Emiliano Sala en piloot David Ibbotson. En dat is geen verrassing.

De Piper Malibu N264DB, die op 21 januari op weg van Nantes naar Cardiff van de radar verdween, is zondag teruggevonden op de bodem van het Kanaal. Scheepswrakjager David Mearns, wiens bedrijf door de familie van Sala via crowdfunding werd ingeschakeld om het vliegtuig te vinden, had al na enkele uren succes. Mede dankzij het West-Vlaamse bedrijf GEOXYZ ook. Zij identificeerden het vliegtuigwrak met behulp van een onderwaterrobot. Maar wie is die befaamde scheepswrakjager?

Mearns is een in Groot-Brittannië residerende Amerikaan die al enkele befaamde mysteries uit de zeevaart de wereld heeft uitgeholpen. Zo heeft de maritieme wetenschapper al de leiding genomen in zoektochten naar een twintigtal historische vondsten op de zeebodem. Daarbij maakt Mearns geregeld gebruik van onderwaterrobotten en sonartechnologie, waarbij geluid gebruikt wordt om onder water te navigeren of om andere voorwerpen te detecteren. Zo heeft hij al meermaals wrakken teruggevonden die extreem diep lagen.

Een van de meest fameuze ontdekkingen van Mearns, is die van de HMS Hood, een van Groot-Brittanniës bekendste gevechtsschepen dat geraakt werd door het Duitse leger in mei 1941, waarbij 1.415 mannen het leven lieten. In 2001 vond Mearns het getorpedeerde wrak van de HMS Hood terug. Drieduizend meter diep in de Straat van Denemarken, een zeestraat tussen IJsland en Groenland. Op de site liet Mearns een gedenkplaat achter met daarop de namen van alle overleden zeelui.

Zeven jaar later, in 2008, vond hij met zijn bedrijf ‘Blue Water Recoveries’ ook de HMAS Sydney terug, een Australisch gevechtsschip dat ook door de Duitsers tot zinken werd gebracht in 1941. Aan de Australische westkust vielen er toen 700 doden. Australië eerde Mearns met een medaille en gaf hem tot een speciale onderscheiding, nadat hij ook het ziekenhuisschip Centaur had teruggevonden, getorpedeerd door een Japanse onderzeeër in 1943 ter hoogte van Queensland. 

En in 2015 vond zijn bedrijf het wrak van de Esmeralda terug, een schip uit de vloot van Vasco Da Gama dat voor de kust van Oman in mei 1503 tot zinken werd gebracht. Het eerste wrak dat hij op grote diepte terugvond, maakte deel uit van het criminele onderzoek naar Lucona, een vrachtschip dat opgeblazen is in de Indische Oceaan in 1977. Zes mensen lieten daarbij het leven, in wat een oplichting van de verzekering heette. Nadat hij het schip 4.200 meter diep had teruggevonden, kon Mearns snel aantonen dat het tot zinken werd gebracht door een tijdbom. Met als gevolg dat de Oostenrijkse zakenman Udo Proksch in 1991 veroordeeld werd tot moord op de zes bemanningsleden.

‘Blue Water Recoveries’ is alvast de houder van drie Guinness World Records, waaronder dat van het diepste zeewrak ooit gevonden: de Duitse blokkadebreker ‘Rio Grande’ op 5.762 meter diep. De allergrootste wens van Mearns? Dat is het vinden van ‘Sir Ernest Shackleton's Endurance’, dat tegen een ijsbreker is gevaren en in 1914 op Antarctica gezonken is. “Mocht ik ooit de Endurance kunnen terugvinden, zou dat de kroon op mijn werk zijn en zou ik een erg blij man zijn”, aldus Mearns in 2017 in The Times. “Dat is immers het ultieme wrak op het vlak van moeilijkheidsgraad. Dé uitdaging, zwaarder dan de Titanic. Een wrak in diep water in de Weddellzee (een deel van de Zuidelijke Oceaan, nvdr) terugvinden, moeilijker wordt het niet.”