De Kuil van Zonhoven, dat is een begrip in veldritland. Door de coronapandemie bleef het bijna twee jaar stil in de Kempense zandput. Nu mocht er onder een stralend hersftzonnetje eindelijk weer worden gecrost en dan nog voor het eerst in het kader van de Wereldbeker.

Voor wie het ondertussen vergeten was: in het najaar van 2019 werd de veldrit in Zonhoven een duel tussen winnaar Toon Aerts en Laurens Sweeck. Die laatste trok als notoir specialist in het zandwerk ook nu weer sterk van leer in de Kuil. 

Kempenzoon Sweeck reed in het eerste kwart van de wedstrijd een voorsprong van 8 seconden bijeen. Definitief wegraken, zat er wel niet in. De tandem Aerts-Van der Haar haalde ondanks een slipper bij Aerts de aanvaller terug en zo was alles te herdoen even voor halverwege.

Het was het sein voor Wereldbeker-leider Iserbyt om de forcing te voeren. Van der Haar beet zich even als een pitbull in z’n wiel, maar lang duurde dat niet. Vanthourenhout en Sweeck speelden het spel der ploegen en dus was het aan Hermans om te achtervolgen. 

De winnaar van de veldrit in het Amerikaanse Fayetteville slaagde in zijn opdracht. Van der Haar kwam ook weer langszij en ook Vanthourenhout, Sweeck en Aerts kwamen na een moeilijker moment weer op de proppen. Met zes de voorlaatste ronde in, spannend crossje. 

Er moest iets gebeuren en dus trok Iserbyt nog eens het offensief in. Aerts counterde met een goeie passage door de Kuil en reed in één ruk twintig seconden weg van de rest. De ideale aanval op het ideale moment. Iserbyt, Hermans en co trapten op hun adem. 

En zo won Toon Aerts na twee jaar zonder cross in Zonhoven de eerste editie in het post-coronatijdperk. Lars van der Haar zorgde met een versnelling in het slot voor een dubbelslag voor Baloise-Trek. Wereldbekerleider Iserbyt werd derde. Sweeck en Hermans maakten de top vijf rond. 

Tweede zege dus voor Toon Aerts in Zonhoven. En die was naar eigen zeggen mooier dan de eerste. “Twee jaar geleden was het hier een stevig duel met Laurens, maar dit was één van de spannendste crossen van de laatste jaren. Het was supermooi weer ook en superveel volk. Het was genieten om in zo’n tribune te mogen rijden.”

“Ik was niet de man die de koers onder controle had eigenlijk. Ik had deze zege dus niet durven dromen na half koers. Schitterend ook dat Lars tweede wordt. Ik hoop met deze zege nog ergens te komen in het Wereldbekerklassement na écht slechte crossen in de VS.”

Wereldbekerleider Eli Iserbyt vergroot met een derde plaats weer wat zijn greep op het klassement, maar de Europese kampioen had zelf graag gewonnen. “Al is deze derde plaats ook heel goed. Aan het einde voelde ik dat het beste eraf was, zowel technisch als fysiek.”

Ook Iserbyt genoot van het afzien. “Iedereen had zin om te crossen, dus het publiek heeft wel een mooie wedstrijd te zien gekregen. Ik had een goeie dag, want anders rijd ik nooit zo goed door het zand. Een tweede plaats was misschien nog haalbaar, maar Lars van der Haar was iets beter in de finale.”