Nu ook gesnoeid in prijzengeld Wereldbeker veldrijden

Covid-19, het is en blijft de oorzaak van zowat alles wat mis of minder gaat in het veldrijden. Begin dit seizoen werd het startgeld van de crossers al met twee derde naar beneden gehaald. Omdat publiek niet toegelaten is op de wedstrijden zijn de organisatoren een flink stuk van hun inkomsten kwijt en kunnen ze de hoge startgelden niet langer betalen. Nu gebeurt iets gelijkaardigs met de wereldbekerwedstrijden.

Startgeld bestaat niet in die crossen, maar het prijzengeld aan de finish ligt er veel hoger dan in andere wedstrijden. Maar ook daar wordt dus in gesnoeid. Kreeg de winnende man of vrouw normaal 5.000 euro voor een zege, is dat nu nog maar 4.000 euro per manche. Een daling met twintig procent. Ook voor de ereplaatsen gaan de bedragen in gelijkaardige mate omlaag. Gezien de moeilijke omstandigheden is dat eerder een bescheiden verlies.

In de pot voor het eindklassement wordt steviger gehakt. Daar gaat 36,6% van af. Normaal was er 310.000 euro voorzien, waarvan 30.000 euro voor de eindwinnaars (m/v), en daar blijft nu nog 200.000 euro van over. Daarbij moet ook opgemerkt worden dat er van de oorspronkelijke 14 manches slechts vijf overblijven. De renners moeten dus minder hard 'werken' voor hun geld.

Met Tabor staat zondag pas de eerste wereldbekerwedstrijd op het programma. Het seizoen 2020-2021 had de grote opwaardering voor de competitie moeten worden - aan de hervorming is lang gewerkt - maar het aanbod is dit najaar en deze winter schraler dan ooit. "We hebben gedaan wat we konden, maar er zijn inderdaad veel wedstrijden gesneuveld", zegt Tomas Van Den Spiegel van organisator Flanders Classics.

Ook hier is de oorzaak dezelfde: dat er geen toegangstickets en viparrangementen verkocht kunnen worden, maakt dat het voor de lokale organisatoren quasi onbetaalbaar is om de wedstrijden te laten doorgaan. Dat heeft ook te maken met het businessmodel van de Wereldbeker: als lokale organisator betaal je een stevige vergoeding (50.000 euro) aan rechtenhouder Flanders Classics om deel te mogen uitmaken van het circuit. In ruil krijg je wel een mooie datum op de kalender (een zondag!) waarop traditioneel meer volk naar de cross komt en neemt Flanders Classics een groot stuk van de praktische organisatie op zich.

"Omdat we weten dat het hele model op losse schroeven staat door corona hebben wij de vergoeding dit jaar gehalveerd, naar 25.000 euro", zegt Van Den Spiegel. "Daarmee komen we zelf niet uit de kosten, we komen zelfs niet in de buurt, maar we wilden onze verantwoordelijkheid nemen voor de sport."

Vijf lokale organisatoren waren nog bereid te organiseren. Behalve Tabor zijn dat Namen, Dendermonde, Hulst en Overijse. Het snijden in het prijzengeld is nu de volgende stap om te besparen. Ter info: de dagprijzen worden betaald door de lokale organisator, het geld voor het eindklassement komt van de UCI/Flanders Classics. "Ook hier hebben we ons best gedaan", zegt Van Den Spiegel. "Ik denk dat de renners hier vrede mee kunnen nemen. Ik wil hen in ieder geval bedanken voor hun constructieve en positieve houding die ze al het hele seizoen tonen."

Lees ook:

Iedereen moet inleveren, maar hoe zit het met de startgelden van Mathieu van der Poel en Wout van Aert?

Uitkijken naar effect-Van Aert: veldrijden kan sportief en commercieel goeie zaak doen met rentree van drievoudige wereldkampioen