Eénrichtingsvoetbal.

Anderhalf uur lang.

Eerst van rechts naar links – als je in de hoofdtribune zat tenminste. Vervolgens van links naar rechts.

Kijk, de charme van deze fase van het bekervoetbal verdwijnt al snel als Goliath thuis mag spelen – de belangstelling bijgevolg gering is – en David quasi meteen zijn slinger moet afgeven. Bizimana met rood na nog geen twintig minuten. Een kermende Mata kwam met de schrik vrij.

Stel je voor zeg, dat je je beste verdediger in volle Champions Leaguecampagne en in de zoektocht naar een derde opeenvolgende landstitel verliest tegen… KMSK Deinze.

Mata is evenwel van elastiek. Omzeggens nooit geblesseerd – zelfs niet nadat-ie tegen City strompelend van het veld ging. En vermoeidheid kent hij klaarblijkelijk evenmin. Zou Mata thuis een zuurstoftank hebben? Of in een hoogtetent slapen?

Hmmm.

Zijn coach had een aantal andere grote namen wél rust gegund. Mignolet, Vormer, De Ketelaere zaten niet eens in de selectie – congé payé. Vanaken en Lang begonnen dan weer vanop de bank. En nog kon Clement een noemenswaardige basisploeg opstellen, met Dost en Izquierdo voorin – ziedaar de luxe van Club.

De kansen bleven niet uit. Het tegengestelde zou hebben verbaasd. Eén man speelde evenwel de match van zijn leven: Tom Vandenberghe. Ooit op proef bij AA Gent, nu onder de lat bij Deinze. Aan zijn familie en vrienden: scheur deze pagina uit en geef ‘m een prominent plaatsje in jullie knipselboek. Want de saves waarmee Vandenberghe op Jan Breydel lange tijd uitpakte, verdienen lof. Izquierdo, Sandra, Dost – meer dan één keer – slaagden er voor rust niet in om hem te kloppen.

David werd echter moe. Het energiepeil zakte zienderogen en de ruimtes werden steeds groter. Hun keeper is bovendien geen mirakelman – op een bepaald moment is de toverdrank op.

Izquierdo profiteerde meteen na een kwartiertje op adem te zijn gekomen. Gewiekste reactie op de voorzet van Mata naar de tweede paal: 1-0. De blijdschap die volgde, was aandoenlijk. Logisch ook, als je weet van waar hij komt. Izquierdo zat een zomer lang zonder club, na aanhoudend blessureleed. Je zou voor minder beginnen twijfelen. Maar zie, eind oktober en een pak kilootjes minder is Izquierdo duidelijk op de terugweg. Welcome back, Joske.

Een linie lager maakt Club ondertussen met mondjesmaat werk van de toekomst: Noah Mbamba. Een ruwe diamant van 16 die stevig op zijn benen staat en van lef getuigt, maar die (begrijpelijk) nog dient geslepen te worden. Mbamba zondigde meermaals – onder meer met enkele nonchalante, onzuivere passes. Hoe dan ook: the future is his. En van hem niet alleen, want met de debuterende Antonio Nusa – eveneens amper 16 – heeft Club nog een potentieel goudklompje lopen. Afgelopen zomer voor een slordige 3 miljoen euro weggeplukt in Noorwegen en sindsdien al indruk weten te maken op veel van zijn ploegmaats.

Ziedaar waar zo’n bekerduel eens goed voor is: je kijkt als het ware in een glazen bol.

Net voor het slotkwartier verstuurde Mata nóg een voorzet. Bestemming dit keer was Bas Dost – zijn verhaal kent u intussen. De Nederlander maakte er beheerst 2-0 van en zou niet veel later eigenhandig de eindscore bepalen, door attent te reageren op een pass van Rits.

Wedden dat Dost op zijn 50ste nog met z’n ogen toe scoort, met de veteranen van pakweg FC Emmen? Z’n twee goals deden hem in elk geval deugd. Ook hij glimlachte weer.

Izquierdo en Dost: two happy men.

Leve de Croky Cup, moet Clement gedacht hebben.

UITSLAGEN WOENSDAG

Charleroi - Lommel (1B): 3-4 na penalty’s (0-0 na 120 minuten)

Knokke (1 ama) - KV Kortrijk: 1-2 na penalty’s (1-1 na 120 minuten)

La Louvière (2 ama) - Anderlecht: 1-7

Club Brugge - Deinze (1B): 3-0

Winkel Sport (1 ama) - Racing Genk: 0-6

AA Gent - Belisia Bilzen (2 ama): 4-0

Francs Borains (1 ama) - Beerschot: 0-4

FC Dender (1 ama) - Eupen: 0-1

Seraing - STVV: 3-2 (na verlengingen)

Lierse K. (1B) - OH Leuven: 1-2