Voorzitter Peter Queeckers en NEO Hockey Club Mechelen laten corona spelplezier niet bederven: “We doen het voor de glimlach van de kinderen”

“NEO is een relatief jonge club die zo’n tien jaar geleden ontstond”, legt voorzitter Peter Queeckers uit. “We scheidden ons af van de andere Mechelse clubs omwille van een verschil in visie. Waar elders het lidgeld werd geïnvesteerd in de financiering van de seniors, gaat het bij ons naar de opleiding van onze jeugd. We zijn meer dan een hockeyclub, want in het project ‘SPORTWIJK De Nekker Mechelen’ laat de samenwerking met RAM Atletiekclub, de triatlonclub SP&O, KV Mechelen, de stad Mechelen en de Provincie Antwerpen ons toe om een heel uitgebreid, multimove sportpakket aan te bieden.”

“Die aanpak legde ons geen windeieren, want onze ploegen deden het voor de crisis allemaal heel goed in de competitie. Met zo’n 300 leden zijn we niet de grootste club, maar als je dan een ploeg van de mat speelt van een club met zes of zeven keer meer leden, dan maakt me dat natuurlijk heel trots. Ons allemaal trouwens, want NEO is een heel familiale club. Ik ken iedereen bij naam.”

“Andere voordelen van de samenwerking zijn de uitwisseling van trainers. Zo delen we expertise en, zeker niet onbelangrijk in de huidige omstandigheden, de kosten. Iedereen wordt er beter van en dat moet het doel zijn. Alleen kom je er de dag van vandaag niet meer en dus kan je maar beter samen zoeken naar oplossingen. Het is de enige manier om na deze crisis te overleven. We werken met enkele internationale toppers die training geven aan de allerkleinsten en dat vind je nergens anders terug. Maar het aandeel van de vrijwilligers is natuurlijk nog veel groter. Zij werken gratis of aan een minimum en zijn vanzelfsprekend een zegen voor de club.”

“Verder is er ook een opvoedkundig traject waarbij onze leden een aantal cursussen moeten afwerken voor hun achttiende. Zo zijn ze na afloop gediplomeerd scheidsrechter, trainer of EHBO-er. Een van onze trainers is ambulancier op de spoeddienst. Hij leerde onze kleinsten spalken en onze twaalfjarigen weten op hun beurt hoe ze een AED (defibrillator, red.) moeten bedienen. Vervelen doen ze zich in geen geval.” (lacht)

“Onze competities liggen, net zoals overal, stil, maar we zetten intern wel een gelijkaardig format op om onze jeugd bezig te houden. De kinderen boven de twaalf staan in principe op non-actief, maar ook hen laten we niet zomaar aan hun lot over. Momenteel zitten ze wel in de examenperiode, maar vanaf 15 december komen ze weer samen om te lopen in groepjes van maximum vier en in lijn met alle coronamaatregelen. In normale omstandigheden trainen we indoor in de winter, maar nu gaan we buiten door zolang de weersomstandigheden het toelaten.”

“Daarin verschillen we sterk van andere clubs in de omgeving. Waar anderen de sport voor kinderen ouder dan twaalf volledig stil legden, houden wij ze net in beweging. Of het te maken heeft met het feit dat we nog een jonge club zijn? We zitten inderdaad nog niet in een routine, maar zijn nog heel gedreven om het verschil te maken. We zijn als club verantwoordelijk voor een deel van de opvoeding van onze leden. Natuurlijk leidt dat tot veel positieve reacties, maar we doen het gewoon voor de glimlach van de kinderen. Wij als volwassenen dragen de coronacrisis mee, maar zij kunnen dat hier nog van zich af spelen. We amuseren ons en hullen onszelf niet in zelfmedelijden, maar zoeken naar oplossingen om er het maximale uit te halen ondanks de crisis.”

“De club biedt heel veel alternatieven aan de spelers  en de komende maanden plannen we nog meer mooie initiatieven, maar het is nog te vroeg om daar meer over te vertellen. Een tipje van de sluier? In het voorjaar start NEO in samenwerking met De Nekker, vzw Be-kind en kunstenaar Jonas Tuch aan een project waarin we kunst en sport samenbrengen, uniek in België.”

“Op financieel vlak is de stopzetting een ramp natuurlijk. Alle mogelijke tornooien, eetdagen, stages, de bar, noem maar op, zijn geannuleerd en dan spreken we toch gauw van een verlies aan inkomsten tussen de veertig- en vijftigduizend euro. Uiteindelijk liggen we al stil van in maart, want de weinige wedstrijden die we in september speelden, zijn te verwaarlozen. We zijn een gezonde club en hebben een buffer, maar het spreekt voor zich dat het niet mag blijven duren. Ik hoop maar dat andere clubs niet ten onder zullen gaan aan de financiële gevolgen van de crisis.”

“Wij zijn heel dankbaar voor de fantastische samenwerking met De Nekker. We kunnen de terreinen huren en dat scheelt natuurlijk heel wat. Als je accommodatie moet afbetalen of geld moet lenen, is dat een compleet andere situatie. Ook op praktisch vlak kunnen we niet beter hebben. Alle mogelijkheden liggen hier binnen handbereik en zo is het een win-win voor beide partijen. Er zelfs sprak van nog meer hockeyvelden op termijn. Zo ziet de toekomst er toch best rooskleurig uit, ondanks alles.”