Vincent Van Hemelen opent Road Series met tweede plaats: “Toch opnieuw wat frustrerend”

Zaterdag gingen de Road Series van start. De Belgisch-Nederlandse competitie voor beloften stond zowel in 2020 als 2021 on hold door de pandemie. Net over de grens met Nederland werd de Wim Hendriks Trofee gereden, een echte kasseikoers. In die eerste confrontatie koerste Van Hemelen, tijdens de winter overgestapt van het Urbano Cycling Team naar de opleidingsploeg van Lotto-Soudal, een hele tijd achter de feiten aan. “Nochtans was ik in het begin van deze wedstrijd attent en was ik mee in de eerste waaier. Toen ik echter achter een valpartij zat, was ik niet mee in de eerste grote groep die lang voorop reed”, begint Van Hemelen zijn analyse. “In de achtervolging op dat eerste peloton verspeelde ik toch wat krachten. We kwamen er gelukkig weer bij. Daarna liet ik me niet meer verrassen.”

In de finale werd een kopgroep van 13 gevormd. Lotto-Soudal U23 vormde de hoofdmacht bij de leiders. Van Hemelen raakte met Jelle Harteel en William Junior Lecerf voorop. Het continentale Abloc Team (Tomas Kopecky, Lars Loohuis), Home Solution-Soenens (Arthur De Jaeger, Warre Vangheluwe) en EFC-L&R-AGS (Dylan Vandenstorme, Thomas Naudts) hadden twee vertegenwoordigers mee. De andere renners voorin waren enkelingen: Len De Pauw (Cycling Vlaanderen), Yentl Vandevelde (Minerva), Ben Squire (VDM-Trawobo) en Thomas Mijnsbergen (Metec). 

Van Hemelen en Kopecky toonden zich in de vijfde en laatste plaatselijke ronde het meest bedrijvig. “Ik voelde dat er, ondanks ik lang in het defensief reed, toch nog wat op zat en sprong weg”, verduidelijkt Van Hemelen. “Kopecky ging mee. Ik kende de Tsjech nog van de Ronde van Vlaams-Brabant van vorig jaar. Hij won die vijfdaagse rittenkoers, ik werd op een handvol seconden tweede. Ik dacht hem hier in de sprint aan te pakken, maar hij verraste me nog met een late uitval. In de spurt naderde ik, maar de streep kwam 10 meter te vroeg. Toch wat frustrerend.” 

Lees ook: wielrennen in Antwerpen