Van Aert en Brand demonstreren in Wereldbekermanche in Dendermonde

Organisator Jurgen Mettepenningen wreef na afloop van de Dendermondse cross in de handen. Alles was goed verlopen en dat was geen evidentie. “Om zeven uur ’s morgens was ik al op het parcours. Toen vreesde ik eerlijk gezegd voor een afgelasting. Windsnelheden tot honderd kilometer per uur leken apocalyptisch. De regen kwam met bakken uit de lucht neer. Met man en macht hebben gewerkt om alles toch in orde te hebben. Dat is gelukt. De brug hebben we wel uit het traject moeten halen. Het is jammer, want een stuk spektakel viel weg, maar er was geen andere optie. Na de race bij de vrouwen hebben we nog enkele kleine wijzigingen aangebracht. Een afdaling werd deels geschrapt om het veilig te houden. Ik ben zeer blij dat alles goed verlopen is.”

Lucinda Brand maakte haar favorietenrol bij de vrouwen waar. Ze won voor de Amerikaanse Clara Honsinger en de Nederlandse wereldkampioene Ceylin Alvarado. Voor de laureate was het de tiende zege van het seizoen en de derde zege in de Wereldbeker. “Ik heb 45 minuten nodig gehad om tien kilometer te fietsen. Dat zegt genoeg over de zwaarte van deze cross. Dendermonde zal lang in het geheugen blijven hangen. Het was echt loodzwaar.”

Bij de mannen zorgde Wout Van Aert voor een one-man-show. Mathieu van der Poel volgde op bijna drie minuten, Toon Aerts op meer dan drie minuten. “Het klinkt misschien raar, maar ik heb toch genoten. In het begin had ik het zelfs te warm, omdat ik te dik aangekleed was. Nadien bleek die extra warmte goed van te pas te komen. Bij de start werd ik even opgehouden, omdat mijn fiets in die van Corné Van Kessel haakte. Nadien kon ik op mijn eigen tempo voort. Toen ik hoorde dat van der Poel enkele meters moest toestaan, wist ik dat het goed zat.”

Meer lezen: veldrijden in Oost-Vlaanderen