Tom De Wulf helpt FC Poesele aan zege in derby tegen Merendree: “Scoren tegen ex-ploeg blijft bijzonder”

“Het is om meerdere redenen een doelpunt dat me bij zal blijven”, reageert De Wulf. “In Poesele is het duel met de buren van LS Merendree toch dé match van het jaar. Vooraf was er een etentje, ouders van jeugdspelers mochten de wedstrijd gratis bijwonen en de wedstrijd tegen Merendree mist sowieso niemand graag. Geladenheid zat en dan is het geen toeval dat het niveau daar wat onder lijdt. Er zat veel afval in het spel van beide teams. Kansen waren er nauwelijks. Merendree was misschien net een tikkeltje beter in de eerste helft en de 0-1 was niet onverdiend. Een knappe vrije trap van Nicolas Colanbeen.”

In de eerste helft was LS Merendree net iets beter, maar na de rust nam Poesele het initiatief en wist het de wedstrijd te doen kantelen. “We zijn na de pauze wat hoger gaan voetballen en daar had Merendree het lastig mee”, weet De Wulf.  “Ik kreeg ook wel het gevoel dat Merendree te veel dacht aan het louter vasthouden van de voorsprong. Via Jari Feys kwam de verdiende gelijkmaker op het bord.”

“‘t Was tof om in te vallen en meteen te scoren”, stelt De Wulf. “Ik stond minder dan anderhalve minuut op het veld toen Robin Dossche de bal in de zestien dropte en ik de bal in doel kon koppen. Scoren tegen je ex-ploeg blijft toch bijzonder. Mijn eerste wedstrijdjes als 5-jarige speelde ik bij LS Merendree en uiteindelijk speelde ik ook nog 10 jaar in het eerste elftal.”

Poesele rukt door de winst tegen Merendree op naar de vierde plaats. In het minivoetbal werd De Wulf met Latem kampioen, twee keer was hij Bronzen Minivoetballer van het jaar en zowel bij Merendree, FAC Waarschoot, Aalter als Poesele was hij een garantie op doelpunten. Zou een eindronde geen mooie afsluiter van zijn loopbaan zijn? “We zijn er totaal niet mee bezig. Het verschil tussen ons als vierde en de nummer 10 is maar drie punten. Het kan dus nog alle kanten uit en voor ons hoeft het niet. Week na week geven we het beste van onszelf en we zien wel waar het schip strandt.”

LS Merendree likte zijn wonden. Verliezen tegen de buren deed pijn. Doelman Quinten Van Kerckvoorde speelde een sterke wedstrijd, maar moest zich op de kopbal van Tom De Wulf toch gewonnen geven. “Over de hele wedstrijd bekeken is Poesele misschien wel de verdiende winnaar. Vooral in de tweede helft maakten zij het ons moeilijk. Het is jammer dat onze late gelijkmaker afgekeurd werd. Naar mijn gevoel was er geen sprake van buitenspel.”

En zo zag ook Peter Van Quaethem, T1 van LS Merendree het. Al vond hij dat er niet zo veel op de overwinning van Poesele af te dingen viel. “Het is jammer dat we met lege handen achter blijven. Vooral omdat er van buitenspel bij onze late gelijkmaker geen sprake was. De leiding was na de wedstrijd zo fair om toe te geven dat ze de situatie verkeerd ingeschat had. Menselijk, maar we verliezen natuurlijk een kostbaar punt.”

“We wisten op voorhand dat het een moeilijke wedstrijd zou worden. Door de afwezigheid van Kevin De Windt, Sander Van De Velde, Milan Naessens, Seppe Lanckriet en Aaron De Baereamaker misten we vijf basispionnen en dat kan je niet zo maar wegcijferen”, aldus nog Van Quaethem. “We gaan er de komende maanden evenwel alles aan doen om stand te houden in de top vijf.”

“Naar volgend seizoen toe haalden we al zes versterkingen in huis. Mathieu Voet speelde vele jaren in het nationale voetbal en zijn komst is toch een meerwaarde voor ons. Mattice Dossche maakt dan weer de overstap van Drongen. Voorts vulden we ons boodschappenmandje met vier spelers van Machelen: Gilles Beerens, Gilles Wullaert, Ferre Martens en Blerim Peci. Stijn Machtelinckx verlaat de club en trekt naar Sint-Denijs. Daniel Ternest zet een punt achter zijn loopbaan”, besluit Van Quaethem.

Lees ook: provinciaal voetbal in Oost-Vlaanderen