Eddy Vandezande was al jaren TD bij de Zwarte Duivels Oud-Heverlee en na de groot-Leuvense voetbalfusie in 2002 werd hij ook TD van OHL. “Na de promotie naar tweede klasse in 2005, kenden we drie goede seizoenen waarin we zesde, vijfde en derde eindigden. Daarna volgden twee tegenvallende campagnes: twaalfde en negende. Vooral door een gebrek aan financiële draagkracht en omdat toptalenten als Dennis Odoi en Jeroen Simaeys weggehaald werden. Er moést iets gebeuren om van OHL weer een ambitieuze club te maken.”

Eddy overlegde met zijn vader Albert Vandezande en met Louis Tobback , de burgemeesters van Oud-Heverlee en Leuven die samen met Eddy en de Leuvense schepen van Sport Carl Devlies in 2002 de fusie vorm hadden gegeven. Er werd een langetermijnvisie uitgedacht.

Jan Callewaert, de grote man achter het softwarebedrijf Option, werd voorzitter. “Er kwamen ook enkele bijkomende investeerders waardoor we eindelijk werk konden maken van een sterkere spelerskern. Om te beginnen zochten wij een sterke trainer die paste in de filosofie van de club en die ook met jongeren kon werken. Ik polste al in de lente van 2010 Ronny Van Geneugden, ex-hoofdcoach van Racing Genk, waar hij jeugdig talent kansen had gegeven. Het klikte meteen met Ronny. Hij kon deels zijn ploeg zelf samenstellen. De diepe spits hadden wij al aangetrokken: Hamdi Harbaoui, topschutter van derdeklasser Wezet. Ook Yves Lenaerts, de derde doelman van Club Brugge en een crème van een gast, hadden we al vastgelegd. En Nicky Hayen stond op onze radar.”

“In samenspraak met toenmalig assistent-coach Hans Vander Elst werd beslist OHL-boegbeeld Bjorn Ruytinx, Maxime Annys, Joeri Vastmans en de jonge Tail Schoonjans aan boord te houden. Ronny haalde Jordan Remacle en Pieter Nys weg bij hun Nederlandse club en verder ook ‘werkpaard’ Kenneth Van Goethem, Wim Raymaekers en Wouter Scheelen. De transfers waren schoten in de roos. Al vlug merkte je dat het goed zat: tussen de spelers onderling klikte het fantastisch, tussen spelers en staf ook, en tussen spelers, staf en bestuur. Je zag de ploeg week na week groeien, die jongens stegen stuk voor stuk boven zichzelf uit. En al vlug enthousiasmeerden zij de fans. Kortom, alle puzzelstukken vielen in elkaar.”

“Nadat wij, vooral door een falende arbitrage, op speeldag 20 met 4-1 van titelkandidaat Lommel verloren en zeven punten achterstand telden op de Limburgers, zei Ronny Van Geneugden in de kleedkamer vol ontgoochelde jongens dat OHL alsnog de titel zou grijpen. De spelers gingen er nog feller en eendrachtiger tegenaan dan ze dat al deden en dat resulteerde uiteindelijk in de titel.”

“Toen de spelersbus de avond na de match in de Bosuil triomfantelijk de parking van Den Dreef opreed en ik daar honderden fans zag zingen en dansen, zei ik tot mijn vrouw en zoon : ‘Kijk eens wat hier allemaal mogelijk is’. Onze aanhang was gegroeid van tweeduizend tot zevenduizend fans. Later, na mijn periode, hebben we als club nog enkele klappen gekregen: twee degradaties en nipt de tuimeling naar het amateurvoetbal vermeden. Duizenden fans haakten af. Maar die komen wel terug, als OHL het voetbal blijft opdienen dat ze dit seizoen brachten – afgezien van de laatste wedstrijden dan.”

In januari 2012 stopte Eddy als TD. “Het was allemaal veel professioneler en tijdrovender geworden. Ik kon dat niet langer combineren met mijn job als zaakvoerder bij familiebedrijf Vandezande Construct. En enkele OHL-bestuurders hadden ook niet dezelfde visie. Ik ben OHL wel altijd trouw gebleven en mis geen match van deze mooie club.”

MORGEN: het OHL-supersupporterskoppel Kristel en Stef

Lees ook: voetbal in eerste klasse A