De eerste helft was voor beide ploegen een studieronde, waarin weinig kansen vielen. Een afstandsschot van De Waele was het belangrijkste wapenfeit voor de koffiepauze. Na de rust viel er aan beide kanten meer ruimte. Doelman Iket ranselde een plaatsbal uit zijn doel, waarna Oostkamp grote kansen kreeg via Bragard, Canoot en Vanhaecke. Iket moest zich nogmaals onderscheiden, na een slippertje van verdediger Benoot.

Met nog minder dan vijf minuten op de klok werd Canoot vanop links diep gestuurd, die de bal laag voor doel bracht. Daar stond Vermander klaar om het leer binnen te tikken, maar de invaller werd onderuit gemaaid. De ref wees naar de stip, maar doelman Aeyels botste de bal van Canoot in hoekschop. Wedstrijd gespeeld, dacht iedereen, maar op de daaropvolgende corner wees de ref opnieuw naar de stip, na een bezoekende handsbal, ondanks hevig protest bij de Lebbekenaars (scheidsrechter Van Laere trok maar liefst vier gele kaarten en stuurde T2 De Pauw naar de tribune met een rood karton, red.). Deze keer zette Broes Willem zich achter de bal, en de verdediger trof raak met een hard en laag schot in de linker benedenhoek.

“Een rollercoaster van emoties”, lacht Thijs Benoot ons daags na de zege toe. “Twee strafschoppen in zo’n korte tijd zorgt uiteraard voor veel commotie, maar ik had de indruk dat de ref zeker van zijn stuk was en hij heeft zich ondanks het tumult goed stand gehouden. Uiteraard ontstond er een groot feestje na het laatste fluitsignaal. Dat wij na vier speeldagen mee aan kop zouden staan, had niemand verwacht. Kunnen we dit volhouden? Dat zullen we zo lang mogelijk proberen, maar het seizoen is nog lang en als nieuwkomer in de reeks voelen wij geen druk. Laat ons nu gewoon maar even genieten van het moment”, besluit de 23-jarige verdediger.

Lees ook: meer voetbal derde nationale A