De wissels waren van cruciaal belang voor STVV. Aan de rust kwamen Hara en Balongo al tussen de lijnen, niet veel later vielen ook Reitz en Brüls in. Die laatste twee knutselden in de slotfase nog de 1-2 in elkaar, en dan kan je als trainer alleen maar blinken van geluk. Coach Bernd Hollerbach: “Ik heb een echte strijd gezien van m’n ploeg. Hun eerste schot ging binnen, dat was goed voor de match. Daarna hebben we echt goed herpakt, we gingen agressiever spelen. Dit was misschien onze beste helft van het seizoen. Er is nog veel werk, maar na vorige week hebben we weer een goede stap gezet. We zijn verdiend gewonnen, vind ik.”

“Het was niet makkelijk. In de voorbereiding hadden we 14-15 spelers, toen was er geen concurrentie. Nu hebben we extra spelers, het was een verrassing voor mij dat de club die nog zo snel gevonden heeft. Dat zij elkaar zo goed vinden is mooi. We hebben een sterk elftal. Ik heb nog niet vaak gezien dat automatismen zo snel in een ploeg zitten. De bank is altijd heel belangrijk, en die jongens hebben ons vandaag goed geholpen. Als team was het fantastisch vandaag.”

Rocco Reitz maakte voor het eerst sinds z'n rode kaart in zijn debuutmatch nog eens minuten. En hoe. De jonge Duitser speelde niet op zijn gebruikelijke positie, maar vulde die toch naar behoren in. “Ik kwam als een ‘6' uit Duitsland, maar ik kan ook op de ‘8' spelen. Ik vind de verdedigende middenvelder leuker, maar als de coach me hoger nodig heeft is dat geen probleem.”

Reitz zag zijn eerste schot nog op prachtige wijze gered door Standard-doelman Bodart. “Ik kreeg twee of drie kansen waar ik kon scoren, twee zeker. Ik ben blij dat ik heb gescoord, gelukkig maar. Vorige week stond ik er niet in, maar dat is voetbal. Ik ben blij dat ik op deze manier kan helpen. De coach vroeg me om meer vertrouwen te hebben en aanvallender te spelen. Hoe lang het geleden is dat ik scoorde? Lang geleden (lacht).