Senne Vits zet punt achter Rupel Boom-hoofdstuk en tekent bij Zweedse derdeklasser Dalkurd FF: “Ik koester geen revanchegevoelens”

“Een avontuur waar ik een half jaar geleden geen rekening mee had gehouden”, zegt Vits, die maandag opnieuw neerstreek in Uppsala, de thuishaven van Dalkurd zo’n 70 kilometer ten noorden van Stockholm. “Na mijn passage in Luxemburg tekende ik met volle overtuiging een tweejarig contract in Boom om weer dichter bij huis te voetballen, maar door de gekende omstandigheden kwam daar abrupt een einde aan.”

“Hoe ik de hele situatie bij Rupel Boom beleefde? Op sportief vlak kwam het op een heel vreemd en slecht moment. Ik was titularis en we hadden voor de winterstop net drie zeges geboekt waarbij we telkens ook de nul hielden. Dat we voor het eerst naar boven konden kijken en weg waren van de degradatieplaatsen sterkte ons in het geloof dat we een kantelmoment hadden bereikt.”

“Maar plots kreeg ik een bericht dat ik op 2 januari op de club werd verwacht voor een gesprek. Daar legde men mij de financiële situatie uit en deelde men mij mee dat ik te duur was en mocht uitkijken naar een andere club. Dat kwam wel even aan, maar er zat voor mij niets anders op dan te vertrekken. Mocht ik geen andere club hebben gevonden, zou ik in Boom gebleven zijn natuurlijk, maar het was al snel duidelijk dat het mijn sportieve situatie niet tegen goede zou komen. Ik werd in de rangorde van de keepers teruggezet naar de derde plaats en kreeg te horen dat ik niet meer zou worden opgenomen in de wedstrijdselectie.”

“Er volgden gesprekken met clubs uit 1B en tweede nationale, maar die mondden nooit uit in een concreet voorstel. Daarop ging ik testen bij een Duitse vierdeklasser waarna ik doorreisde naar Zweden. Toen ik daarvan thuis kwam, besloot ik alles op een rijtje te zetten. Januari was geen leuke maand voor mezelf en de mensen in mijn omgeving. Het was heel stressvol, want ik had niet meer de intentie om in het buitenland aan de slag te gaan. Maar uiteindelijk maakte ik de afweging en Dalkurd kwam als beste optie uit het rijtje. Daar klopte het totaalplaatje het meest.”

“Ik koos voor een nieuwe cultuur, zowel op voetbalvlak als daarbuiten, én een andere manier van werken, maar op sportief vlak ligt hier het mooiste project klaar. De financiële status van de club? Die is alvast stukken stabieler dan de voorbije zes maanden. (lacht) Maar dit was geen keuze voor het geld. Wél krijg ik hier een rol toegewezen waar ik me heel goed bij voel. Ik werd gehaald als nummer één en tegelijkertijd wordt er ook naar mij gekeken om een dragende figuur te worden in de kleedkamer en de twee andere doelmannen, die zijn nog maar 16 en 18 jaar oud, onder mijn vleugels te nemen."

“Voorts leeft hier ook de sterke ambitie op clubniveau om meteen weer te promoveren na de degradatie van vorig seizoen. De technische staf staat ervoor bekend om dicht bij de spelersgroep te staan en ook de omkadering is heel professioneel. Zelfs onze trainingen worden gefilmd en geanalyseerd met de spelersgroep. Ook dat ik hier nog mee aan de voorbereiding kan beginnen, was een bepalende factor. Zo stap je als speler van in het begin in een nieuw verhaal en moet je jezelf niet ergens halverwege inpassen.”

Dalkurd is overigens niet de eerste buitenlandse bestemming van de doelman die eerder ook al bij MVV en Helmond Sport in Nederland en het Luxemburgse Victoria Rosport aan de slag was.

“Maar Zweden is wel aanzienlijk verder van huis en de vertrouwde omgeving”, beseft Vits. “Al moet ik wel zeggen dat ik niet in niemandsland terecht kwam. Uppsala is de vierde grootste stad van Zweden en één van de drie luchthavens rond Stockholm ligt op een klein half uurtje rijden. Dat valt allemaal nog mee. Maar er is me ook al verteld dat we voor een aantal verplaatsingen drie uur op het vliegtuig moeten zitten en zelfs tot acht uur op de bus. Dat wordt dus een hele belevenis. (lacht) Uppsala is in elk geval een mooie stad, eentje met veel geschiedenis én een studentenstad. Er valt dus zeker het een en ander te beleven. Maar ik kwam hier natuurlijk om te voetballen en daar wil ik me dan ook op focussen. Ik wil de vooropgestelde ambities graag waarmaken.”

“Hoe ik nog terugkijk op mijn periode in Boom? Ik sta recht in mijn schoenen en heb altijd alles gegeven voor de club in de periode dat ik er aan de slag was. Ik ben ook op niemand boos. Het is gewoon zonde dat het zo gelopen is. De mensen die mij het nieuws meedeelden, anticipeerden ook alleen maar op de situatie waarmee ze plots werden geconfronteerd. Ik verwijt hen niets en heb zelfs nog dagelijks contact met een enkele spelers en trainer Kevin Nicaise. Ik hoop echt dat ze het seizoen goed kunnen afsluiten en zich van het behoud verzekeren. Ik koester geen revanchegevoelens. Soms gebeuren dingen met een reden en als ik te lang in een negatief gevoel zou blijven hangen, zou dat mijn prestaties hier ook niet ten goede komen.”

Dalkurd begint op 19 februari aan de bekercampagne en trapt in het weekend van 1 april de competitie op gang.

Lees ook: voetbal > Belgen in het buitenland