San Siro Deftinge wint na heuse thriller bekerfinale minivoetbal

Het is alvast de verdienste van Hard Labeur Nazareth om er een razend spannende finale van te maken. In de competitie verloren de jongens van coach Kevin Tollebeke telkens met 4-9. In Mariakerke had kersvers kampioen San Siro meer dan de handen vol aan Hard Labeur. Nazareth hield het twee periodes potdicht en was bij enkele tegenstoten zelfs gevaarlijker. In de derde periode brak de strijd pas echt los. Jeroen Schoukens en Brecht Van De Wattyne brachten Deftinge telkens op voorsprong, maar via Nourredine El Malqui en Maxime Pieters veegde Nazareth de bonus van San Siro van het bord. Een tweede treffer van Schoukens bracht Deftinge nogmaals in pole position, maar na een own goal van Robin Desprets was alles te herdoen. Nazareth raakte ook nog op drie strafcorners, maar de 3-4 binnen de reguliere speeltijd kwam er niet. Die kwam er wel via Maxime Pieters, maar één minuut voor het einde van de verlengingen zorgde Jens Vandepontseele voor de gelijkmaker.  In de cornerballen haalde Deftinge het laken naar zich toe. Robin Desprets gaf toe dat het bloed, zweet en tranen kostte om de beker mee te nemen naar Deftinge. “We waren torenhoog favoriet en hoewel het behalen van de titel de druk toch wat verminderde, voelde je dat we toch ietwat verkrampt speelden. Nazareth zette een goed blok en kwam er bij momenten heel goed uit. Qua kansen lag het min of meer in evenwicht. We hadden natuurlijk gehoopt om snel het verschil te maken en het gegeven dat die voorsprong er niet kwam, zorgde toch voor wat extra druk.”

Desprets speelde een sterke wedstrijd, maar na een ongelukkige tussenkomst lag hij aan de basis van de 3-3. Nazareth was op één corner van een schepbal en leek op weg naar een stunt. Desprets beseft dat dit een kantelmoment had kunnen worden in die wedstrijd. “Ja, bij de 3-3 ga ik in de fout en dan zag het er even niet goed uit. Gelukkig slikken we die vierde strafcorner niet en bleef alles mogelijk. In de verlengingen kom je dan 3-4 achter en weet je dat de tijd in je nadeel speelt. Misschien kwam dan wel het echte San Siro boven. We drukten het gaspedaal stevig in en het werd enkele keren heel warm voor het doel van Nazareth. De ontlading was dan ook groot toen we met nog één minuut op de klok de gelijkmaker aantekenden. Als je finaal dan ook nog de beker in de lucht mag steken, doet dit geweldig veel deugd. Al beleefde ik misschien iets meer plezier aan de titel. Die stond nog niet op mijn palmares en is toch een bekroning van een heel seizoen.” 

Hard Labeur verzoende zich vooraf met de underdogrol, maar beet wel hard van zich af. De ontgoocheling was bijzonder groot. Jeffrey Bradt besefte dat je niet veel dichter bij bekerwinst kan komen. “We hadden vooraf een plan in gedachten en hebben getoond dat we een waardige finalist waren. Maar het gevoel leefde dat er meer in zat en als je de wedstrijd analyseert, stel je vast dat wij twee keer heel dicht bij bekerwinst komen. In de reguliere speeltijd en in de verlengingen. Dan is het zuur. We hebben al vrij klinisch gespeeld, al moeten we iets meer doen met de halve kansjes die er kwamen. Een tikkeltje meer efficiëntie had ons de beker kunnen opleveren. Nu vrees ik dat de film van de finale zich nog enkele keren in mijn hoofd zal afspelen en het een slapeloze nacht wordt. Maar anderzijds denk ik dat we fier mogen zijn met deze prestatie. Hard Labeur groeit en we willen volgend jaar een gooi doen naar de play-offs. En waarom zouden we niet geloven dat we ooit die beker in de lucht mogen steken?”

Lees ook: meer minivoetbal