“Het ging de laatste tijd van kwaad naar erger met mijn rug”, vertelt Van der Linden. “Ik was in het begin van het seizoen al een tijdje out, maar nu ben ik opnieuw geblesseerd en eigenlijk is het gewoon niet meer te doen. De pijn in mijn rug straalt bijvoorbeeld niet alleen uit naar mijn lies. Ik heb daags nadien ook ontzettend veel last. En vroeger was dat enkel na een wedstrijd, maar nu is dat na een training ook al het geval.”

Toch was het allesbehalve een eenvoudige beslissing voor Van der Linden. “Enerzijds vind ik het bijzonder jammer voor Sint-Jozef omdat ik hen op deze manier toch een beetje in de steek laat en anderzijds voetbal ik nog bijzonder graag. Al moet ik ook eerlijk zijn tegenover mezelf. Het gaat gewoon niet meer. Bovendien heb ik geen zin om er zomaar wat tussen te lopen.”

Van der Linden blikt met een goed gevoel terug op zijn carrière. “Ik was natuurlijk liever op een andere manier gestopt, maar voor het overige mag ik absoluut niet klagen. Ik heb bijvoorbeeld nooit spijt gehad van mijn keuze voor een bepaalde club. Daarnaast ben ik tot voor kort ook altijd gespaard gebleven van al te zware blessures. Mijn mooiste moment? De bekermatchen met Zwarte Leeuw en Hoogstraten tegen respectievelijk AA Gent en Standard waren iets uniek en natuurlijk ook het jaar in tweede klasse met Hoogstraten zal ik nooit vergeten.”

Van der Linden sluit een verlengd verblijf in het voetbal niet uit. “Op dit moment is dat absoluut niet aan de orde, maar zeg nooit nooit. Ik voel me trouwens ook nog veel te jong om helemaal niks meer te doen. Bovendien ken ik na al die jaren wel wat volk in het voetbalwereldje. Dat bewijzen de vele positieve reacties die ik gehad heb op mijn afscheid. Heel wat ex-ploegmakkers hebben me een berichtje gestuurd en ik kan niet ontkennen dat dat toch iets doet met een mens.”

Meer lezen: provinciaal voetbal in Antwerpen