Robby Buyens (SKN Sint-Niklaas) kijkt terug op knotsgek najaar: “Politiecombi’s langs het veld waren het dieptepunt, toch ben ik blij dat ik heb doorgezet”

Robby Buyens begon afgelopen zomer aan zijn tweede ambtstermijn als coach van SK Sint-Niklaas, de club waarmee hij enkele jaren geleden kampioen speelde in vierde klasse. “De moeilijkste uitdaging uit mijn trainerscarrière”, zo vertelde hij aan het begin van het seizoen. Of nog: “In de eerste periode zal het overleven worden.”

Een leugenaar kan je hem alleszins niet noemen. Sportkring speelde een wispelturige heenronde. Een parkoers als de beter Touretappe. Pieken en dalen.

“Eerlijk gezegd, die eerste maanden waren de moeilijkste die ik in mijn trainersloopbaan al heb doorgemaakt”, stelt Buyens. “Met een groep die fysiek niet in orde was, die niet aan elkaar hing, die aangevuld werd met een resem testspelers, en met de problemen met onze investeerder was het niet eenvoudig werken. Pas dankzij de inspanningen van onze voorzitterJerry Baetens en mijn trainersstaf konden we een homogene kern kneden en gelukkig recupereerden we in december de belangrijke steunpilaren Laref, Luyckx, en vooral De Oliveira. 

“Bijgevolg houd ik alles bij elkaar een zeer positief gevoel over aan de voorbije maanden. Ik ben blij dat ik heb doorgezet, want op sommige momenten had ik er nog weinig zin in. Maar met de steun van de voorzitter en de hele club ben ik blijven werken. Gelukkig, want op dit moment voel ik me zeer goed in Sint-Niklaas. Het is leuk om werken, in alle rust. Terwijl ik volledig mijn ding kan doen.”

“Dan zou ik er de overwinning op Erpe-Mere willen uitlichten. Daar hebben we in zeer moeilijke omstandigheden een fantastische prestatie neergezet. Een sportief hoogtepunt. Maar ook één op vlak van mentaliteit. Die overwinning heeft immers voor een klik gezorgd in de spelersgroep. Iedereen voelde plots dat we, zonder veel tegenslag, elke wedstrijd voor drie punten kunnen gaan en nog mooie resultaten zullen boeken. Weliswaar zonder euforisch te worden. We wisten dat we zonder onze sterkhouders door een zure appel moesten bijten, maar sinds enkele weken begon de mayonaise te pakken.”

“Tijdens die problemen met die zogenaamde investeerder Samy heb ik een ‘krak’ gekregen. Met politiecombi’s trainen was het absolute dieptepunt. Toen had ik écht goesting om ermee te stoppen. Uiteindelijk ben ik blij dat we allemaal hebben doorgezet - trainers, bestuur en spelersgroep. Want sindsdien zitten we in een compleet verschillende situatie. De spelersgroep is al een beetje gewijzigd en sinds midden november staan we fysiek zéér sterk. Het is weer aangenaam op Sint-Niklaas.”

“Ja, dat we op velden en accommodaties spelen die het provinciale niveau niet overstijgen. Pak dan bijvoorbeeld Erpe-Mere en Eppegem. Sommige velden lagen er dramatisch bij. Bovendien lijkt het niveau een beetje gezakt tegenover de vroegere vierde klasse. Dat viel me enorm op. Het voetballend niveau, het technisch vermogen, ligt sowieso lager dan toen ik zes jaar geleden met Sint-Niklaas kampioen speelde in vierde klasse.”

“De belachelijkste beslissing die ik ooit gehoord heb. Je mag plaatsnemen in de kantine, met de geldende horecamaatregelen, maar je mag niet op de tribune zitten. Binnen mogen we dus een footlunch organiseren, buiten mag geen enkele supporter plaatsnemen. Ronduit belachelijk. Pas op, ik wil corona niet onderschatten hé. Zelf ben ik heel voorzichtig. Maar vorig jaar mocht je buiten en niet binnen. Dit jaar is het plots andersom. Niemand kan daar een logica in vinden. Ik vermoed dat ze die beslissing snel zullen terugdraaien (Dit interview werd afgenomen voor het overlegcomité van 6 januari, red.). Maar ja, wie ben ik?”

Lees ook: meer voetbal in derde nationale A