“Dit is klote”, zucht een zwaard ontgoochelde Ventôse na afloop. “In eerste instantie voor de ploeg en de fans wat het restultaat betreft. We waren niet goed genoeg. Je weet dat het bij Turnhout aankomt op enthousiasme en strijd en toch was de thuisploeg scherper. Nochtans begonnen we goed aan de wedstrijd. In het eerste kwartier waren we veruit de betere. Dat gaf ook hun trainer toe. Hij zei me dat zijn ploeg nog niet eerder op die manier was gedomineerd. Maar wat koop je ermee als je daarna niet in staat bent om die lijn door te trekken?”

“De eerste tegengoal was er alweer een na een stilstaande fase. In Pelt overkwam ons dat ook al drie keer en daar moeten we dus echt aan werken. De tweede goal viel op de tegenaanval nadat wij de kans op de gelijkmaker misten. Deze match vergeten? Positief is dat de anderen de kans krijgen om dit verlies woensdag al recht te zetten, inderdaad. We spelen thuis en de fans zullen ook een reactie verwachten. Ik vind het enorm jammer voor hen, want ze waren nog met meer aanwezig dan in Pelt.”

“Ikzelf zal er in elk geval niet bij zijn tegen Beringen, dat is nu al duidelijk. Die blessure is extra slecht nieuws bovenop de nederlaag. Ik had goed getraind afgelopen week en voelde me fit, maar blijkbaar was ik toch onvoldoende hersteld. Na twintig minuten schoot er weer iets in de hamstring, identiek aan de eerste keer. Dat is dubbel balen, want misschien had de partij er anders uitgezien, mocht ik fit gebleven zijn. Ik blijf met een wrang gevoel achter dat ik de ploeg niet kon helpen.”

“Dat de euforie weg lijkt? Dat is ook een beetje zo. Iedereen is enorm ontgoocheld in het resultaat en de prestatie. In Pelt wonnen we niet, maar konden we nog wel tevreden zijn. Maar op het eerste kwartier na was het nu gewoon te weinig. We moeten er dan ook alles aan doen om in de komende twee thuismatchen de punten in Mechelen te houden.”

Lees ook: meer voetbal in derde nationale B