In Tongeren behoorde een puntendeling misschien tot de mogelijkheden. De fusieploeg werd zeker niet van de mat gespeeld, maar de realiteit is wat ze is. Momenteel is Pepingen-Halle degradatiekandidaat nummer één. Joran Van Belle is steeds een voorbeeld van inzet, maar ook hij moet lijdzaam toezien hoe de trein maar niet op het juiste spoor raakt. “Voor de rust maakte de thuisploeg wellicht meer het spel. Het zag er toen naar uit dat we de rust zouden halen met een 0-0-score. Kort voor de rust lieten we ons echter ringeloren op een corner. Dat was op een slecht moment. Het is niet de eerste keer dat we in het zand bijten op een stilstaande fase. Na de rust was het wedstrijdbeeld helemaal anders. Na de herneming kregen we echt wel kansen en namen we de bovenhand. We konden echter niet scoren. Op het einde namen we risico’s en die kon Tongeren in de slotfase een tweede keer afstraffen.”

Joran Van Belle gaat op zoek naar oorzaken en is daarbij eerlijk. “We maken te veel individuele fouten. Het heeft geen zin om iemand na te wijzen, want het kan iedereen overkomen. Zelf ging ik de voorbije weken ook al eens in de fout. Ik kan enkel stellen dat we hard moeten blijven werken. Het is een cliché, maar het is niet anders. Het groot aantal blessures mag niet langer een excuus meer zijn. Raoul Ngadrira is al terug, deze week behoorden ook Julien Pé en Redouan Aalhoul tot de spelerskern. De meeste sterkhouders zijn terug en we hebben een groep van twintig spelers.”

Joran Van Belle blikt vooruit. “Zondag nemen we het opnieuw op tegen een Limburgse ploeg, maar dan op eigen veld. Belisia Bilzen is een nieuwe fusieploeg. Ze staan momenteel op de vijfde plaats. Makkelijk wordt het niet. Met Luc Nilis hebben ze een bekende voetbalnaam in hun technische staf.”

Lees ook: meer voetbal in tweede nationale B