Onvermoeibare Wies Nuyens als eerstejaars schitterend zevende op eerste WK

Weinigen hadden in november kunnen voorspellen dat Wies Nuyens drie maanden later zevende zou worden op het WK voor juniores. Hij debuteerde met een vijftiende plaats in Kessel en een zestiende plaats in Lokeren. Niet meteen overtuigend dus. “Ik kwam inderdaad traag op gang. In het begin van het seizoen heb ik last gehad van mijn vaccinatie. Daardoor kwam ik later op dreef.” 

Eind oktober won Nuyens in Nossegem, maar nog altijd ging het om een B-cross. Zijn tweede plaats in Niels (Superprestige) was wel een ernstige aanduiding. Sindsdien ging het enkel meer en meer de goede kant uit. Zijn vijfde plaats op het BK leverde hem het ticket voor het WK in Amerika op.

In Fayetteville liet Wies Nuyens zijn kenmerkend strijdershart zien. In een stijl die bij momenten doet denken aan de Franse ex-prof Thomas Vockler, reed hij een zeer egale cross. Aanvankelijk kwam hij als zevende uit de startblokken. Even zakte hij terug naar de twaalfde positie, maar nadien nam hij zijn positie in de spits opnieuw in. Toen Dockx en Smith in de eerste ronde aan de boom schudden, volgde hij in groepje op vier seconden. In de derde ronde kwam de aansluiting. Wat later sprongen Smith, Dockx en de latere winnaar Christen definitief weg. Ook toen bleef Nuyens samen met Vandenberghe en Corus lang aanklampen. In de laatste twee ronden kon hij zijn positie bestendigen. Als eerstejaars strandde hij op de zevende plaats.

Wies Nuyens was opgetogen over zijn eerste WK. “Deze dagen zijn voor mij één grote, fantastische ervaring geworden. Ik had vooraf als doel gesteld om de top twintig te halen. Uiteindelijk was het voor mij toch een debuut op de internationale scène. Ik heb kunnen meespelen met de wereldtop en die zevende plaats is een fantastische beloning.”

Lees ook: meer veldrijden