Kalmthout nam na rust afstand van de Mechelaars. “Terwijl de eerste helft nog heel gesloten verliep zonder noemenswaardige kansen, hebben we in de tweede helft meer durf en drang naar voor getoond”, vertelt een opgeluchte Totori. “Bovendien waren we een stuk gretiger, waardoor Leest achteruit moest. Op basis van de tweede periode is de zege dus absoluut niet gestolen. Al moet ik wel toegeven dat het ook een beetje meezat. Bij de 0-2 week de bal bijvoorbeeld nog af. Anderzijds hebben we dit seizoen al zoveel pech gehad dat Dame Fortuna voor één keer wel eens onze match mocht kiezen.”

Kalmthout puurde amper een schamel punt uit zijn eerste zeven matchen. “En dat terwijl we nog geen enkele keer echt zijn weggespeeld. Enerzijds maakt het dat extra frustrerend, maar langs de andere zijn we daardoor ook al die tijd vrij rustig gebleven. Het bestuur trouwens ook, want niet veel trainers in deze reeks zouden een 1 op 21 overleven. Anderzijds was ik er wel van overtuigd dat we vroeg of laat loon naar werken zouden krijgen.”

Totori staat nog altijd wel laatst met Kalmthout. “Het zal sowieso een lastig seizoen worden, maar ik hoop dat we toch tenminste tot de allerlaatste speeldag kunnen meedoen voor het behoud. We beschikken tenslotte over wel wat kwaliteiten. We hadden alleen een tikkeltje geluk nodig, want we zijn zeker nog niet gediend geweest door het lot tot nu toe. Daarom deed deze zege ook zo’n deugd. Bovendien moeten we er niet flauw over doen dat de drie punten broodnodig waren. Niet dat we al met het mes op de keel speelden, maar de kloof met de ploegen boven ons mocht toch zeker niet groter worden. Bij een eventuele nederlaag dit weekend liep Leest bijvoorbeeld acht punten uit, terwijl we nu naderen tot op twee punten.”

Meer lezen: provinciaal voetbal in Antwerpen