De wedstrijd werd ingeleid met een vlucht van Claudia Jongerius, Kylie Waterreus en de Britse Elizabeth Bennett. Het drietal – met twee Nederlandse rensters van Oost-Vlaamse teams – werd net voor de eigenlijk finale ingelopen. SD Worx stuurde Demi Vollering naar voor. Na de Muur kreeg de Nederlandse het gezelschap van een tiental. Op de Bosberg, de laatste helling voor de streep in Ninove, nam Van Der Breggen twintig meter. Kopecky probeerde naar de wereldkampioene te rijden, maar kreeg dat gaatje niet dicht. “Op die Bosberg had ik aan het wiel van Anna Van Der Breggen moeten zitten, ik zat net iets te ver toen ze naar de kop ging”, is Belgisch kampioene Kopecky bij Sporza heel eerlijk. “Aan haar wiel had ik misschien kans om mee te gaan tot over de top van de Bosberg.”

En dan weet je nooit. Van Der Breggen liep seconde per seconde uit en won voor de tweede (en laatste) keer deze wedstrijd. De achtervolgers spurtten om de resterende podiumplaatsen. Kopecky viel als vierde net naast het podium. “Natuurlijk een beetje spijtig”, zucht de renster van Liv Racing. “In de laatste bocht zat ik aan het wiel van Chantal Blaak. Eens uit de bocht liet zij het tempo te hard zakken waardoor ook ik mijn snelheid verloor en ze van achter mij met meer vaart over mij kwamen. SD Worx heeft een enorm sterke ploeg, dat was vandaag duidelijk. Maar ook mijn ploeg koerste heel goed. Ik heb vroeger nooit in een situatie gezeten dat andere rensters voor mij op kop rijden. Dat was vandaag het geval. Natuurlijk wou ik mijn nieuwe ploeg meteen laten zien hoe ik ben. Ik had ook een goed gevoel, maar Anna Van Der Breggen reed een hele sterke finale. Tijdens haar solo stond de wind zo goed als voortdurend op de neus. Toch reed ze weg van ons. Dit is haar laatste seizoen, maar ik denk dat het niet bij dit ene prachtig nummer zal blijven.”

Lees ook: meer wielrennen in Oost-Vlaanderen